Izbica, Izbica recenzja

Nigdy wcześniej nie słyszałam o Izbicy.
Mała mieścinka gdzieś pomiędzy Lublinem a Zamościem. Nawet nie całkiem daleko ode mnie.
W Izbicy mieszkali prawie sami Żydzi. Ponad 90% społeczeństwa!

W Izbicy hitlerowcy zrobili getto tranzytowe. Tam przywożono Żydów z Austrii, z Czech i innych europejskich państw. Potem Ci ludzie trafiali do obozów w Bełżcu i w Sobiborze. Po przybyciu do obozu niemal od razu ginęli.

W Izbicy doszło do ludobójstwa. Na żydowskim cmentarzu w zbiorowych grobach pochowano mnóstwo ludzi.

W Izbicy po wojnie Polacy z łopatami chodzili na cmentarz, by szukać w mogiłach kosztowności i pieniędzy. Niektórzy je znajdowali. Także w domach.

W Izbicy w okolicy żydowskiego cmentarza pełno było kości. Walały się wszędzie. Dzieci bawiły się czaszkami.

W Izbicy mieszkali bohaterowie tej książki, np. Tojwi Blatt, czy ks. Grzegorz Pawłowski. Historie ich życia są niezwykle ciekawe, a autor przedstawił je w ujmujący sposób.

Wstrząsnęła mną ta książka. Opisana historia Izbicy wzruszyła mnie, zaciekawiła. Pokazała mi, jak wielu rzeczy nie wiem, np. o ucieczce z Sobiboru.

Moja miejscowość też była wielokulturowa. Po mieszkających tu Żydach zachowała się piękna synagoga.

Książka skłoniła mnie do poszukiwań. Dowiedziałam się, gdzie w mojej miejscowości jest kirkut, stary żydowski cmentarz.

Pojechałam go zobaczyć.

Stoi tam kilkanaście pięknych macew. Dwie są nowe. Widać, że ktoś pielęgnuje pamięć. Pewnie ktoś z zagranicy. Cmentarz jest zarośnięty. Zdewastowany. Dowiedziałam się, że macewy (a kiedyś było ich mnóstwo) wykorzystano podczas utwardzania drogi. Wyłożono nimi też dojazd do siedziby gestapo.
Ta wizyta była intensywnym przeżyciem. Mieszkam tu 50 lat. Nigdy nie odwiedziłam tego cmentarza. Nawet nie wiedziałam, gdzie on jest!
Dlaczego?

Autor pisze w swojej książce: "Wiele miast i miasteczek w Polsce prowadzi lokalną politykę historyczną, w ramach której wycina z pamięci żydowską przeszłość lub ogranicza mówienie o Żydach do minimum".
Nie sposób się z tym nie zgodzić.

Książkę polecam.
Jak widać czytanie pozwala na wiele osobistych przeżyć i odkryć.
Czytanie zawsze rozwija. Wszechstronnie.