Morawiecki i jego tajemnice recenzja

Książka Tomasz Piątka pt. „Morawiecki i jego tajemnice” to publikacja wydawnictwa Arbitror z 2019 roku. Warto o tym wspomnieć, gdyż scena polityczna od tego czasu bardzo się zmieniła a sam tytułu często porusza wątek kremlowskich wpływów w Polsce jak również antyukraińskiej narracji pewnych środowisk w naszym kraju. Z perspektywy czasu i obecnych wydarzeń wszelkie uwagi na ten temat czyta się już jednak z większą świadomością. Co ciekawe, niektóre spekulacyjne wtedy teorie znalazły niestety swoje odzwierciedlenie w 2022 roku.

Czytając książki o polityce i politykach warto na początku zwrócić uwagę na postać samego autora i mieć świadomość za którą stroną się opowiada, by mieć pełny obraz sytuacji i liczyć się z tym, że pewne uwagi i komentarze będą stronnicze. Tak z pewnością jest i w tym przypadku, gdyż Tomasz Piątek, autor, współpracował m.in z „Gazetą Wyborczą”, co już daje nam jakiś pogląd po której stronie polskiej sceny politycznej może się opowiadać.

Niemniej jednak, warto zgłębiać tego typu literaturę żeby pośród całego obrazka spróbować wyłapać pewne odkryte w śledztwie dziennikarskim i udowodnione (mniej lub bardziej rzetelnie) fakty, i spróbować je oddzielić od oceny autora.




Jak sugerowałby tytuł i okładka tego wydania, tematem przewodnim książki powinien być premier Mateusz Morawiecki, jego początki kariery oraz droga do kariery politycznej. Tak oczywiście jest, ale do pewnego stopnia 😉 Nie wdając się w ocenę politycznej interpretacje przedstawionych wydarzeń krytycznie muszę stwierdzić, że jak na książkę poświęconą na pierwszy rzut oka Mateuszowi Morawieckiemu, tytuł ten znaczącą, a może i przeważającą ilość stron poświęca ojcu obecnego premiera, jego koneksjom oraz ugrupowaniu Solidarności Walczącej, w której działał Kornel Morawiecki. Z pewnością postać ojca ma znaczący wpływ na kształtowanie charakteru i poglądów syna i zasługuje na poświecenie mu kilku stron. Niemniej jednak wielokrotnie w trakcie lektury zastanawiałam się, o którym Morawieckim właściwie jest ta książka.

Jak to w tego typu literaturze bywa, zdania pana Piątka momentami są stronnicze i bardziej opiniotwórcze niż oparte na faktach. Nie jest to nic zdumiewającego, bo ciężko pisać neutralnie o polityce. Tomasz Piątek w swojej książce załącza długą listę przypisów, często powołuje się na źródła informacji, które stara się poskładać w całość. Czasem jednak miewałam wrażenie, że jego tekst zakrawa o sugerowanie teorii spiskowych na grubą skalę, które w przedstawionej narracji brzmią wysoce prawdopodobnie, ale… to nadal czyste spekulacje. Nie chcę tutaj ujmować autorowi – potwierdzonych dowodami i stosownymi cytatami faktów również nie brakuje. Jednak przy tytułach politycznych warto zachować dystans i pozostawić sobie przestrzeń do samodzielnego myślenia i oceny sytuacji.

Choć książka napisana była w roku 2019, szczególnie ciekawym aspektem dla mnie było zapoznanie się z perspektywą autora w której to Kreml rzekomo miałby swój udział w ujawnieniu afery taśmowej, a tym samym otworzył furtkę dla Mateusza Morawieckiego (w opinii autora, w tamtym czasie skłaniającego się ku oddaleniu Polski od Zachodu i przybliżenia gospodarczo-ekonomicznego do Rosji) do objęcia znaczącej roli w rządzie PiSu. Z perspektywy czasu, biorąc pod uwagę wkroczenie Rosji na ścieżkę wojenną z Ukrainą, wywieranie wpływu na naszą wewnętrzną politykę i uzależnienie wpływowej pozycji na arenie politycznej od subtelnie zawoalowanej pomocy Kremla nabiera zupełnie innego znaczenia. Chociaż osobiście nie specjalizuję się w tematyce politycznej i z pewnością brakuje mi szerokiej perspektywy do ocenienia takich ruchów na scenie politycznej, to jednak jako przeciętny czytelnik człowiek zaczyna się zastanawiać czy omawiane w książce wydarzenie z przed kliku lat nie stanowiły już przygotowywania gruntu (w tym zapewnienia sobie lojalności decyzyjnych osób) pod planowane wywołanie konfliktu zbrojnego w obecnym czasie.

Jako czytelnik względnie nie zainteresowany sceną polityczną (pragnę zaznaczyć, że nie wynika to z zupełnej ignorancji a raczej z dobijającej świadomości, że przeciętny obywatel i tak całej prawdy nigdy się nie dowie) mogę powiedzieć że książka mocno mnie zaskoczyła. Niby człowiek wie, ze polityka kręci się nie tylko wokół rządzenia a głównie wokół dużych pieniędzy i intratnych biznesów, oraz sterowania społeczeństwem tak by te interesy mogły prężenie kwitnąć. Mimo to, byłam zaskoczona skalą koneksji i powiązań ludzi ze sceny politycznej ze światem biznesu a nawet gospodarczo-ekonomicznych mafii na skalę światową. I tym, że zdecydowana większość nas, zwykłych obywateli nieświadomie bierze w tym udział będąc pionkami na ogromnej, międzynarodowej szachownicy.

Czy jestem po tej lekturze mądrzejsza? Wątpię. Jednak na pewno jestem dużo bardziej świadoma tego co dziej się za plecami przeciętnego obywatela kraju, nawet gdyby tylko połowa z przedstawionych wątków miała realne odzwierciedlenie w rzeczywistości. A może bardziej świadoma tego JAK DUŻO za plecami przeciętnego obywatela się dzieje i jak ten świat funkcjonuje. Nie zmienia to faktu, że książka pozostawiła we mnie jeszcze więcej wątpliwości odnośnie sceny politycznej w Polsce, a przyznam że już na wstępie podchodziłam do tytułu sceptycznie, gdyż daleko mi do trzymania strony którejkolwiek partii.

Podsumowując, tytuł ten pokazuje pewien obraz tego w jaki sposób Mateusz Morawiecki znalazł się na scenie politycznej. Na pewno czytelnik jest w stanie uzyskać jakiś historyczny rys tego co potencjalnie mogło ukształtować tę osobę i jakie wydarzenia doprowadziły Polską scenę polityczną do tego co mamy teraz. Ogromna część tekstu skupia się bardziej na postaci Morawieckiego ojca niż syna, czego zupełnie nie oczekiwałam po tym tytule. Jak każdą literaturę o tematyce politycznej, przedstawione treści przepuszczam przez filtr własnego rozsądku i staram się weryfikować pewne rzeczy na własną rękę i takie podejście gorąco polecam. Czy książkę polecam? Sama nie wiem – jedyny nasuwający się wniosek jest taki, że tematyka polityki to zupełnie nie moja bajka! 😊 Z pewnością dla równowagi i pełnego obrazu warto by było przeczytać jakiś tytuł przedstawiający postać premiera z perspektywy stronnika drugiego obozu politycznego. Na to jednak po lekturze książki pana Piątka nie starcza mi już zapału. Z przyjemnością sięgnę po coś lżejszego!