Intelektualista recenzja

„Znowu rozmarzyłam się o mojej przyszłości. Praca naukowca, wykładowcy. To musi być coś pięknego. Nie mogłam się tego doczekać.”.

Ten semestr nie rozpoczął się tak, jak sobie to wymarzyła. Informacja o śmierci kolegi z koła naukowego mocno porusza Julitę. Nie potrafi zrozumieć, dlaczego ktoś, kto miał równie ambitne plany, jak ona, targnął się na swoje życie. A to jeszcze nie koniec tragicznych wieści, które wpływają na emocje studentów. Prowadzone śledztwo nie przynosi odpowiedzi, dlatego Julita wraz z przyjaciółką starają się odkryć okoliczności śmierci, narażając się tym samym na poważne niebezpieczeństwo.

Z zainteresowaniem zanurzyłam się w akademicką społeczność wykreowaną przez autora, w której edukacja splata się z ambicją, a życiowe dramaty nie oszczędzają nikogo. Ich problemy nie zostały przerysowane, stanowią raczej odzwierciedlenie rzeczywistości, w której wybrzmiewają marzenia, plany, uczucia i dylematy. Wydarzenia śledzimy z perspektywy Julity, młodej ambitnej studentki, dla której nauka na Wrocławskiej uczelni i uczestnictwo w kole naukowym profesora Prusickiego, to nie tylko spełnienie marzeń, ale i przepustka do dalszej kariery. Ujęła mnie swoim trzeźwym podejściem do życia, piękną relacją z rodzicami oraz niezłomnością w dążeniu do celu. Niewątpliwie jest to opowieść, która skłania do refleksji nad tym, jak dobrze znamy siebie oraz osoby w swym bliskim otoczeniu. Nie wywołała jednak we mnie oczekiwanych emocji, które zazwyczaj towarzyszą mi podczas lektury thrillera.

Mocno rozbudowana warstwa obyczajowa, z jednej strony spowalnia akcję, z drugiej zaś umożliwia wnikliwie chłonąć studencką codzienność oraz pozwala z bliska przyjrzeć się, jak ostatnie tragedie wpłynęły na bohaterów.

Samo zakończenie nie było dla mnie dużą niespodzianką, ponieważ w pewnym momencie jedno zdanie skierowało mnie ku właściwym przypuszczeniom. Niemniej z niemałą satysfakcją potwierdziłam swoją wcześniejszą teorię.

Biorąc pod uwagę, że to literacki debiut, z ciekawością sięgnę po kolejną książkę autora, ponieważ czuję, że jeszcze niejednokrotnie mnie zaskoczy.