Odporność umysłu recenzja

„Odporność umysłu” Andy`ego Normana to książka, w której autor przedstawia swoją wizję „immunologii poznawczej”, czyli metody rozumowania, dzięki której będziemy w stanie łatwiej rozpoznać szkodliwe ideologie i rozwinąć umiejętność krytycznego myślenia. Autor jest filozofem oraz autorem wielu publikacji, w których opowiada o swojej idei. Książka „Odporność umysłu”, która właśnie ukazała się nakładem wydawnictwa Zysk i S-ka jest jego sztandarowym dziełem, wielokrotnie nagradzanym za propagowanie krytycznego myślenia jako antidotum na pojawiające się w przestrzeni publicznej szkodliwe ideologie, propagandę i dezinformację.

Idea tej książki jest jak najbardziej słuszna. Nie chcemy być okłamywani i manipulowani. Nawet na chłopski rozum jest oczywiste, że aby ustrzec się przed dezinformacją powinniśmy umieć myśleć krytycznie i zachowywać obiektywizm. Aby to się udało, powinniśmy znać pułapki myślenia i nauczyć się rozpoznawać idee, które nie służą naszemu obiektywizmowi. Jego książka ma wskazać czytelnikowi twierdzenia, które są szkodliwe, wyjaśnić dlaczego i jak je rozpoznawać.

Autor ubrał swoją teorię w system pojęciowy znany z immunologii. Mówi o odporności na pasożytnicze i zakaźne idee oraz proponuje skuteczną szczepionkę, dzięki której każdy człowiek zdoła uchronić się przed szkodliwymi skutkami ich ataku. Tą szczepionką miałby być sokratejski tok rozumowania, polegający na zadawaniu licznych pytań. Wśród jego nieprzebranych zalet są: otwartość umysłu, brak krytykanctwa, położenie nacisku na związki przyczynowo-skutkowe.

Wszystko to jest jak najbardziej słuszne. Zostało również podane w dość strawnej formie, bo książka została napisana łatwym, zrozumiałym językiem, z którym poradzi sobie również nie-filozof. Jednocześnie jest też sugestywna. Autor jest przekonany o swojej nieomylności, co jednocześnie skłania mnie do KRYTYCZNEGO SPOJRZENIA na jego wywody. Szczególnie „uwziął się” na przekonania religijne, do których sama nic nie mam, dopóki nie są wykorzystywane do krzywdzenia innych ludzi. W końcu świeckie ideologie również mogą nie służyć dobru i etyce, ale autor jakby o tym zapomina.

Podsumowując, potrzebujemy krytycznego myślenia i powinniśmy kształtować w sobie tę umiejętność. Co do tej tezy przedstawionej w „Odporności umysłu” nie mam wątpliwości. Zgodzę się nawet, że brak krytycznego myślenia jest nieetyczny. Myślę jednak, że Andy Norman jest zbyt przekonany o swojej nieomylności i pozbawiony naukowej pokory, by mu zaufać. Być może o to chodziło autorowi – by jego teorię również poddać krytycznemu myśleniu. Jeśli macie ochotę trochę się powkurzać na filozoficzne wywody, to zachęcam do czytania. Jednak nie uznałabym tego za ucztę intelektualną.

Chciałam nie przyznawać książce gwiazdek, bo nie potrafię jej ocenić w żadnej skali, jednak system to wymusza, dlatego zdecydowałam się na połowę. Otrzymałam ją z Klubu Recenzenta w serwisie nakanapie.pl.