Mexican Gothic recenzja

Po “Mexican Gothic” Sylvii Moreno - Garcia sięgnęłam z ciekawości, choć powieść grozy, bo do takiego gatunku należy wspomniana przeze książka, nie jest moim ulubionym. No cóż, czasami trzeba wyjść ze swojej strefy czytelniczego komfortu.

A po lekturze mam chyba mieszane odczucia, ale do rzeczy. Otóż Noemi zostaje przez ojca z misją, aby dowiedzieć się, czy wszystko w porządku u jej kuzynki Cataliny, która niedawno wyszła za mąż i wyjechała do jego posiadłości. Rodzinę zaniepokoił dziwny, tajemniczy list, który do nich wysłała.

Ta mroczna, klimatyczna, pełna tajemnic historia wyraźnie dzieli się na dwie części, pierwsza spokojniejsza, wprowadzająca powoli w drugą część książki przypominała mi nastrojową, melancholijną “Rebekę” Daphnie du Mauriac. W drugiej zaś akcja gwałtownie przyspieszała, atmosfera gęstaniała od tajemnic, koszmary senne stawały się jawą, a dom osaczał Noemi i nas - czytelników. Im dalej w las, tym więcej … grzybów, można by powiedzieć. Kto przeczytał “Mexican Gothic” ten wie, o czym piszę! I ta druga część wywołała u mnie nie tylko przerażenie, ale wręcz obrzydzenie.