Dumka na dwa koty recenzja

Nadszedł czas na ponowne pożegnanie z serią, która skradła moje serce.
Tym razem poznajemy losy brata, na którego niecierpliwie czekałam.

Cezary Mach, od wczesnych lat nie przepadał za zołzą, którą była Maja Maj. Majowa dziewczyna, wielokrotnie pokazała, że to uczucie jest obustronne.
Najmłodszy z rodzeństwa Mach, trzy lata temu zakończył poważny związek z Olą, która była nawet jego narzeczoną. Teraz dziewczyna wraca do miasteczka, ale nie sama, tylko z obecnym partnerem. To niezły czas na refleksje.
Zarówno Czarek, jak i Maja mają dość tego, że znajomi chcą ułożyć im życie, dlatego mężczyzna wpada na idealny plan. Proponuje kobiecie układ, któremu ciężko się oprzeć, chociaż w ich przypadku, realizacja wydaje się absurdalnym pomysłem, bo poza wzajemną nienawiścią łączy ich tylko miłość do kotów...

Fake dating w połączeniu z hate to love w znakomitym wydaniu. Tak, tak mogę podsumować w skrócie tę historię.
Całość skupiła się na rozwoju relacji między Czarkiem i Mają, ale oczywiście nie mogło tu zabraknąć tak bardzo wyrazistych postaci z poprzednich tomów. Rodzeństwo Mach powróciło w pełnym składzie.

Autorka stworzyła historię, która trafiła do mojego serca. Mimo, że nie przepadam za kotami (nie rzucajcie we mnie kamieniami!), nawet one sprawiły, że uśmiech pojawiał się na mojej twarzy.

"Dumka na dwa koty" to książka, która będzie idealna na wieczór, kilka wolnych chwil i przede wszystkim - na jakikolwiek zastój czytelniczy. To lekka, przyjemna lektura, która pokaże, co w życiu jest ważne, ale i rozbawi do łez (dosłownie).

Zdecydowanie na brawa zasługują dialogi między głównymi bohaterami i każda scena, w której występują razem. Mogłam odczuć każdą emocję, która im towarzyszyła, wszystkie iskry, które pojawiały się mniej lub bardziej subtelnie.
Znakomicie było obserwować, jak wszystko się stopniowa zmienia, a Czarek i Maja uświadamiają sobie, że nienawiść nie jest właściwym określeniem tego, co jest między nimi.

Mały minus jedynie za skrócenie zakończenia do minimum, w porównaniu do całości mogło być odrobinę bardziej rozbudowane.

Tak, jak to jest w życiu, czasami wystarczy dać komuś szansę, dopuścić do siebie, żeby przekonać się, jako ten ktoś jest naprawdę. I pamiętajmy, że te małe gesty, mają największe znaczenie.

Nie mogłam wymarzyć sobie lepszego zakończenia serii. Ten tom, właśnie ci bohaterowie (mimo uwielbienia poprzednich) stali się moimi naj!