Ballada ptaków i węży recenzja

Coriolanus Snow jest potomkiem wielkiego rodu Snow'ów, chylącemu się ku upadkowi. Wojna za czasów dzieciństwa zabrała mu ojca, matkę, majątek oraz pozostawiła trwały ślad w jego umyśle. Mieszka w najlepszym apartamencie swej rodziny w Kapitolu, chociaż ten rozpada się coraz bardziej, chłopak nie ma wyboru. Nie wie jak długo zdoła zachować pozory, a pieniędzy nie starcza mu, kuzynce i babci nawet na jedzenie, nie wspominając o studiach, których desperacko potrzebuje by spełnić swe marzenie oraz obowiązek - zostać prezydentem. Kłopoty finansowe stają się coraz bardziej dokuczliwe,a ubieganie się o stypendium staje się niemożliwe pozostaje jedyne wyjście... Jako jeden z najwybitniejszych uczniów dostaje propozycję zostania mentorem w Igrzyskach Gołodowych. Okrutnej tradycji, z każdego dystryktu losowano młodą kobietę lub mężczyznę, a na arenie musieli walczyć na śmieć i życie, wygrać mogła tylko jenda osoba. Lecz sam udział nie wystarczy. Trybut lub trybutka Coriolanusa musiała wygrać. Chłopak nie miał szczęścia podczas losowania, ale czy na pewno? Splot wydarzeń, nieszczęśliwa miłość oraz chęć zdobycia władzy. Co z tego powstanie? Nikt nie wie. Kiedy te uczucia zmieszają się w głowie bohatera do czego się posunie, by uratować ukochaną? By zdobyć władzę? Co przezwycięży: miłość czy żądza władzy? Na te pytania znajdziecie odpowiedzi po przeczytaniu książki: ,,Ballada ptaków i węży", a wszystko z sprawą róż, węży, ptaków i puderniczki. Lektura jest lekka, pisana swobodnym stylem, charakterystycznym dla Suzanne Collins. Uczy, wciąga i pokazuje wszystkie wydarzenia z poprzednich części z innej perspektywy i zmiena nasze spojrzenie o sytuacji. Uważam, że książka jest lekturą wspaniałą i obowiązkową dla każdego czytelnika. Zaskakuje nieustannie ukazując kontrast dobra i zła. Uświadamia ludziom, że zapominają zbyt szybko o krzywdach wyrządzonych przez siebie, a nic nie powstaje samo z siebie. Uważam, że książkę powinny czytać osoby starsze, rozumiejące słowo okrucieństwo, ponieważ jest ona kluczowe. Młodszy czytelnik mógłby nie zrozumieć przesłania lektury.
Polecam i daję maksymalną ilość gwiazdek.