Klaus. Odwrócona prawda recenzja

To było moje pierwsze spotkanie z autorem i tak naprawdę nie wiedziałam czego mam się spodziewać po tej lekturze. Oczywiście pierwsze komentarze i opinie były pozytywne, więc z ochotą zabrałam się za czytanie. Niestety czasem życie stawia nam kłody pod nogi i nie mogłam książki skończyć tak szybko jakbym tego chciała. Cóż życie, najważniejsze że dobrnęłam do końca. A o czym jest ta książka? Hmmm o tym jak łatwo można wpaść ofiarą oszusta.

Klaus jest zawodowym oszustem, na jego obronę można powiedzieć tylko jedno, oszukuje oszustów. Czy to rozgrzesza jego niecne uczynki? Chyba nie do końca. Sam jednak zdaje sobie sprawę, że czas coś zmienić w swoim życiu, ale musi jeszcze wykonać jedno oszustwo. I kończy z takim życiem. W tej sprawie przyjeżdża do domu rodzinnego, gdzie zaczynają się zbierać czarne chmury nad Klausem.

Dochodzi do różnych małych i dużych zdarzeń, które miały na celu oszukać samego Klausa. Apogeum tych zdarzeń było porwanie jego siostry. Początkowo Klaus dał się wodzić za nos, jednak w pewnym momencie zorientował się co jest grane i kto jest odpowiedzialny za szereg dziwnych zdarzeń.

Czy Klaus poradzi sobie z tym problem? Czy odnajdzie siostrę i winnego jej porwania? Czy Klaus będzie potrafił zmienić swoje życie, nawet dla ukochanej kobiety?

To była lekka lektura. Spodziewałam się trochę więcej po niej. Zapowiedzi, okładka przedstawiała mi książkę jako kryminał z krwi i kości. A co dostałam? Bardziej komedię kryminalną. Wyobrażałam sobie Klausa jako twardziela, ale takiego co biega z bronią za pasem. A Klaus okazał się oszustem, który z bronią nie ma za wiele wspólnego. Nie mniej jednak dobrze się bawiłam czytając jego przygody.

Oprócz oszustwa pojawia się tu szantaż, porwanie, ale także miłość i spora dawka humoru. Całą książkę czyta się bardzo szybko i płynnie (gdyby nie brak czasu skończyłabym ją dużo wcześniej). Do tego krótkie rozdziały i duża czcionka dopełniały całości. Zakończenie nie zaskoczyło mnie, ale pozamykało wszystkie wątki i wg mnie było ok.

Kończąc zachęcam Was do poznania Klausa, nie będziecie się przy nim nudzić. Sama muszę poznać Maxa w innej książce, bo bardzo spasowało mi lekkie pióro autora.

Polecam