Mroczna zasłona recenzja

Na samym początku chciałabym podziękować Wandzi za okazane mi zaufanie, za to że z taką ufnością powierzyła mi swoje najmłodsze dziecię. Zgodziłam się objąć patronatem ,,Mroczną zasłonę" choć nie znam wcześniejszych przygód małej Anastazji. Mimo, że czytając wszystko wiedziałam, czułam że brakuje mi dokładnej wiedzy o wcześniejszych przygodach elfki. Dla mnie to był debiut nie tylko w roli patrona, ale także czytelnika, gdyż nigdy nie czytałam literatury skierowanej do najmłodszych. Początkowo miałam obawy przed czytaniem. Zupełnie nie potrzebnie, gdyż kiedy zaczęłam poszło i o dziwo czytałam z ogromną przyjemnością. Myślę, że każdemu z nas od czasu do czasu przyda się taka właśnie prosta lektura z przesłaniem.

Poznajmy Anastazję. To ośmioletnia elfka, która jako małe dziecko została wybrańcem, co powoduje, że otrzymuje dary i odnajduje w sobie moc. Nastusia jest radosną dziewczynką o dobrym serduszku, nie chce niczyjej krzywdy, nawet wroga. Musi zmierzyć się z niegodziwym Niko, który uświadamia jej, że także ona ma w sobie ciemność. Dziewczynka bardzo źle się z tym czuje, bo chce być dobra a Niko ze wszystkich sił próbuje przeciągnąć ją na ciemną stronę mocy.

Czy Anastazja ulegnie Niko? Czy ciemność zwycięży?

Książeczka ta jest niewielkich rozmiarów, ale to zrozumiałe skoro skierowana jest do młodziutkiego czytelnika. Napisana jest prostym językiem, który dotrze do każdego dzieciaka. Cała fabuła skupia się przede wszystkim na walce jaką toczy Anastazja sama ze sobą. Dziewczynka wie, że ma w sobie ciemność, ale nie pozwala jej dominować, ona chce być dobra i dąży by to osiągnąć. Ostatecznie Nastka dokonała wyboru, ale jakiego? Tego już musicie sami się dowiedzieć.

Każdy człowiek rodzi się z ciemnością i jasnością w sobie. W czasie kiedy dojrzewa decyduje się w która stronę pójdzie. A Ty w którą stronę poszłaś/poszedłeś? Myślę, że ja wciąż walczę, choć wydaje mi że jest we mnie więcej jasności niż ciemności. Ale tak naprawdę dopóki żyjemy to walczymy, bo walka dobra ze złem twa cały czas nie przerwanie.

Kończąc, polecam Ci dorosły człowieku tą przyjemną książeczkę. Może ona sprawi, że na chwilę zatrzymasz się i zastanowisz nad swoim życiem. Nigdy nie jest za późno by pójść w stronę jasności.