Moonwalk : opowieść mojej duszy recenzja

Stworzona na podstawie długoletnich wywiadów opowieść Michaela Jacksona o jego życiu. Artysta opowiada w niej o swojej karierze muzycznej trwającej od najmłodszych lat. Dużo uwagi poświęca opowieści o początkach swojej muzycznej drogi, powstaniu zespołu The Jackson 5, a potem The Jacksons, który tworzył wraz z czterema braćmi. Michael opowiada o swoim niełatwym dzieciństwie, relacjach z ojcem, matką i resztą rodzeństwa. Dużo uwagi przykłada do swoich emocjonalnych przeżyć związanych z rozpoznawalnością, dojrzewaniem, akceptacją swojego wyglądu. Wielokrotnie podkreśla swoje przywiązanie do rodziny. Mimo, że w książce nie zarzuca ojcu wprost, że pozbawił go dzieciństwa, wielokrotnie zwraca uwagę na to, że szczególnie podczas koncertów w klubach nocnych był narażony na widoki, których dzieci nie powinny oglądać. Na każdym kroku podkreśla swój perfekcjonizm, który objawiał się już od dzieciństwa. Mimo, że bycie członkiem zespołu wiązało się z ciągłym przebywaniem wśród ludzi Michael często zwracał uwagę na swoje problemy z tym związane a wynikające z dużej nieśmiałości. Kolejna część książki to etapy dojrzewania Michaela nie tylko jako dziecka , ale szczególnie jako Artysty. Jackson tłumaczy powody rozpadu zespołu i jego chęci funkcjonowania jako samodzielna jednostka. Zarówno pod względem doboru repertuaru i współpracowników dokładnie wie czego chce by osiągnąć sukces. Swoje często pionierskie wizje z powodzeniem urzeczywistnia.

Ze szczegółami opowiada o powstaniu swoich trzech płyt Off the Wall, Thriller i Bad i o tym skąd czerpał pomysły do teledysków Billie Jean czy Thriller. Mimo, że Michael głównie skupia się na tematach typowo muzycznych w książce przeczytamy również o jego przyjaźniach i związkach.

Często podkreśla to jaką pasją jest dla niego muzyka, jednocześnie uskarżając się na samotność, którą z powodu swojej sławy odczuwa. Michael Jackson w autobiografii odnosi się również do plotek na swój temat np. tych związanych z operacjami plastycznymi otwarcie przyznając się do trzech – dwukrotnej operacji nosa i jednej podbródka. Dokładnie opowiada o wypadku który przytrafił mu się podczas kręcenia reklamy Pepsi Coli, a w wyniku którego doznał poparzenia trzeciego stopnia tylnej części głowy. Michael dużo miejsca poświęca tematowi dzieci, docenia ich szczerość i prostolinijność. Jego chęć ciągłego przebywania w ich towarzystwie wiąże się z utratą tej możliwości w dzieciństwie. Gdy jego rówieśnicy bawili się on spędzał czas zamknięty w studio nagraniowym. Mówi o swojej fascynacji Waltem Disneyem i jego magicznym światem. Częstymi wyjazdami do Disneylandu jako nastolatek rekompensuje sobie utracony czas z dzieciństwa. Gdy jako dziecko miał depresję z powodu swojego wyglądu to właśnie dzieci jako jedyne nie dokuczały mu z tego powodu.

Mimo, że książka jest głównie nacechowana pozytywnymi odczuciami Michaela to płynie z niej również samokrytyka i skromność kompletnego Artysty, który ciężką pracą osiągnął sukces i spełnił swoje marzenia. Choć żadna autobiografia nie jest wolna od przeświadczenia osoby opowiadającej o jej geniuszu to w tym wypadku ta opinia nie jest błędna. Michael Jackson był Artystą genialnym, którego muzyka przeszła do historii i o którym będą pamiętać jeszcze kolejne pokolenia.