Aniołowie o brudnych twarzach recenzja

Napisać sześciuset stronicową książkę na, było nie było hermetyczny, temat jakim jest historia piłki nożnej w obcym kraju, w taki sposób aby czytelnik podczas lektury nie umarł z nudów, a wręcz dał się wessać w opowieść, to nie lada wyczyn. Całe szczęście Jonathan Wilson okazał się w tym temacie profesorem, a jego aniołowie mogą posłużyć za podręcznik. 
 
 Strasznie bałem się, że książka będzie nudnym zbiorem faktów i statystyk, wzbogaconych notkami biograficznymi zawodników i trenerów rodem z Wikipedii, a oryginalny tytuł i ciekawa okładka okażą się tylko marketingowym wabikiem na frajerów. Wilson napisał jednak książkę nie tyle o samej piłce nożnej, co o umęczonym kraju, dla którego ten sport jest częścią tożsamości narodowej, tak jak dla Polaka Biedronka i pierogi.
 
 Nie chodzi też o to, że w Aniołach nie ma suchych faktów i statystyk, bo są, ale książka jest na tyle niejednorodna w treści, że zanim czytelnik zdąży przysnąć, Wilson już opowiada o czymś innym. Autor podzielił książkę chronologicznie na części, części zaś na rozdziały. Każda część zaczyna się od wprowadzenia w sytuację ogólną kraju (gospodarka, polityka i tak dalej), co było niezwykle interesujące i w sumie niezbędne do zrozumienia jak ważną częścią życia Argentyńczyka jest piłka nożna i dlaczego (młody kraj nie miał kiedy wyhodować innych mitów i bohaterów narodowych).
 
 Na koniec chciałbym przestrzec osoby, które chcą przeczytać książkę, ale nic a nic nie interesują się kopaną - pomimo ciekawej struktury i lekkiego pióra Jonathana Wilsona, Aniołowie o brudnych twarzach, to nadal książka o piłce nożnej i piłkarzach i jeśli interesujecie się Argentyną jako taką, to radziłbym sięgnąć po jakieś bardziej ogólne opracowanie, natomiast fani sportu po piłkarską historię mogą sięgnąć bez żadnych obaw.