Miłość i inne obsesje recenzja

Jest to druga książka autorstwa Liane Moriarty, jaka wpadła mi w ręce. Pierwsza, szczerze, nie przypadła mi do gust, ale postanowiłam książkom autorki drugą szansą. Niestety i tym razem książka nie trafiła do moich ulubionych pozycji.
Książka ma ponad 500 stron, na których znajdują się głównie bardzo długie opisy, a dialogi są krótkie i jest ich według mnie zbyt mało. Czytając tak obszerne opisy, nie raz ciągnące się przez kilka stron, zaczynałam się po prostu nudzić, zwłaszcza, że bardzo często nic nie dodawały do historii.
Główna bohaterka jest hipnoterapeutką, która ma uraz psychiczny do związków i jednocześnie spotyka się z wdowcem, którego stalkuje była dziewczyna niezwykle przywiązana do jego syna. Jeśli ktoś by pytał o główny wątek i fabułę to jest to właśnie ona. Nic więcej. Zbyt duża ilość dygresji i nowych, nic niewnoszących myśli głównej bohaterki zdecydowanie przyćmiła temat byłej dziewczyny z obsesją, który zwyczajnie schodził na dalszy plan. Miłość i inne obsesje, które miały być tytułowym tematem książki w rzeczywistości wcale nim nie były. Jeśli ktoś szuka thrillera pełnego nagłych zwrotów akcji, emocjonujących dialogów, czy zabójczego humoru...to niestety, ale nie powinien oczekiwać zbyt wiele po tej pozycji. Książce brakuje charakteru. Przypomina prostą obyczajówkę lub trwający przez lata serial niżeli thriller przyprawiający o gęsią skórkę. Jednak nie mogę powiedzieć, że książka niczym mnie nie ujęła. Znalazłam w niej jedynie dwie rzeczy, które przypadły mi do gustu, ale myślę, że warto o nich wspomnieć. Pierwszą były opisane hipnoterapie. Ciekawe metody i pacjenci ożywiały książkę. W moim odczuciu historie osób, które przychodziły na hipnoterapię były ciekawsze od historii życia głównej bohaterki. Drugą były fragmenty opisywane z punktu widzenia "byłej dziewczyny z obsesją" - historia z jej punktu widzenia byłaby zdecydowanie lepsza ! Przedstawiany jej tok myślenia, wspomnienia i odczucia miały ten "charakter", którego mi zabrakło w reszcie książki.