Heartstopper. Tom 3 recenzja

„Heartstopper” to seria powieści graficznych autorstwa Alice Oseman wydana przez Wydawnictwo Jaguar. Tym razem przychodzę do Was z recenzją trzeciego tomu.

„Seksualność jest skomplikowana.”

„Heartstopper” to powieść graficzna, w której głównymi bohaterami są Nick i Charlie. Charlie jest gejem, który w przeszłości doświadczył wielu nieprzyjemności ze strony rówieśników, gdy prawda wyszła na jaw. Nick niedawno zrozumiał, że biseksualność to najlepsze określenie na jego orientację. Chłopcy mają dylemat, czy zrobić coming out przed znajomymi, informując ich, że są parą. Ujawnić się, czy zatrzymać wszystko dla siebie, skazując się na brak swobody i ograniczenia? Ich relacja natrafi na różnego rodzaju wyzwania podczas szkolnej wycieczki do Paryża.

Alice Oseman porusza bardzo ważne tematy w lekki sposób. Dostajemy w tym tomie bardziej rozbudowany wątek coming outu - jego konsekwencje, wielowymiarowość, wady, zalety. W trzecim tomie możemy bardziej zagłębić się w odczucia bohaterów, ich pragnienia i obawy. Oczywiście w książce pojawia się także szara rzeczywistość - homofobia, hejt i jego skutki, co jest równie ważne w przedstawieniu sytuacji.

Tym razem także mamy poruszony temat zaburzeń odżywiania, choć był on bardzo pobieżny i można byłoby go rozszerzyć, nie bagatelizując tych problemów. Jest on przedstawiony jako forma kontroli nad własnym życiem, ale tak jak bardzo skupiamy się przez cały czas na tematyce coming outu, tak moim zdaniem, można byłoby głębiej przedstawić jeszcze problem zaburzeń odżywiania, jeśli już zaczynamy go poruszać. Liczę na to, że w czwartym tomie ten temat będzie kontynuowany, bo końcówka na to wskazuje.

Nauczyciele w Heartstopperze są bardzo wyrozumiali, stają się ucieleśnieniem idealnych nauczycieli, którzy wspierają, nie piętnują, są tolerancyjni. Na wycieczce szkolnej pan Farouk i jego teksty momentami przełamują słodycz tej książki, nadając jej wymiaru bardziej realnego. Chciałabym więcej scen z osobami jego pokroju dla równowagi. Nie mam na myśli, że był on postacią negatywną, wręcz przeciwnie! Przy całej tej słodyczy książki taki pan Farouk przy kłopotach z młodzieżą na wycieczce w środku nocy mówi "... czemu ja zostałem nauczycielem?" z miną pod tytułem "Mam dość życia". I bardzo fajnie rozładowuje to całe napięcie.

"Heartstopper" po raz kolejny daje nam obraz dość dziwnej, skomplikowanej rzeczywistości, w której mało kto jest idealny. Ale żeby było choć trochę lepiej, wystarczy pracować nad sobą, przełamywać swój strach i otaczać się ludźmi, którzy na to zasługują. Heartstopper to momentami sam cukier w cukrze - i bardzo dobrze!

"Heartstopper" jest serią idealną dla każdego. Jako wsparcie dla młodzieży, osób LGBTQ+, jako możliwość zrozumienia dla osób, które chciałyby wspierać innych.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Jaguar