Ha-Ga. Obrazki z życia recenzja

Ha-Ga, czyli Anna Gosławska-Lipińska to ilustratorka żyjąca w latach 1915-1975. Była znana z rysunków satyrycznych i rysunków dla dzieci. Przez lata publikowała w czasopismach takich jak "Szpilka", "Świerszczyk" czy "Przekrój". Wyrobiła swój styl i kreskę dzięki czemu była rozpoznawalna. Zdobyła wielu fanów i czytelników, którzy czekali na dalsze rysunki w czasopismach. Ilustrowała także książki dla dzieci autorów takich jak Tuwim czy Brzechwa. W czasie swojego życia poznała wiele znanych postaci XX wieku, jak wcześniej wymienieni Tuwim i Brzechwa, ale także Gombrowicza. W związku przez wiele lat była z znanym grafikiem Erykiem Lipińskim.
Biografię trzeba umieć napisać. Tu mamy niesamowite przekazanie historii Ha-Gi, ale także pokazanie czasów w których żyła, jak czasy II wojny światowej. W książce mamy wiele ilustracji i fotografii, które przybliżają nam dobrze postać Anny. Jednak największe wrażenie zrobiły na mnie listy, które pisała ona, a także te które dostawała. Dzięki nim możemy lepiej poznać charakter Ha-Gi, jej męża czy osób z którymi korespondowała. Dają nam intymny obraz relacji, które tworzyły się w trudnych czasach.
Anna Gosławski-Lipińska to zadziwiająco skromna i nieśmiała osoba, z wielkim talentem. Przyznam się, że mając 22 lata kojarzyłam pojedyńcze ilustracje, ale nie miała nic pojęcia o osobie, która je robiła! Podpytałam także rodzinę i znajomych i niewiele osób kojarzy. Czytając książkę nasuwało się to pytanie, i to często, czemu była nie kojarzymy jej. Odpowiedź dostajemy, po przeczytaniu lektury i wejściu w świat tak niesamowitej kobiety, wiemy że życie nie było dla niej proste. Wiele trudności musiała pokonać by dostać to co się udało. Mam nadzieję, że dzięki tej książce więcej osób pozna Ha-Ge i jej ilustracje.
Książkę czyta się szybko ze względu na dużą ilość zdjęć i ilustracji, a także przyjemnie jest poznać wiele satyrycznych ilustracji, które do tej pory potrafią być odzwierciedleniem jakiś sytuacji, a myślę że pewne teksty powinny wejść jako klasyk humoru. Jak zawsze trzeba pamiętać, że biografia to nie gatunek dla każdego i może czasem nudzić, jednak myślę, że warto sięgnąć po tą pozycje.
Przykro czytało się o postaci, która mogła by być na świecie dłużej, która mogła pokazać więcej i zrobić masę kolejnych rysunków i komiksów. Jednak cieszę się, że autorka z pomocą córki Ha-Gi – Zuzanny Lipińskiej i osób znających ilustratorkę stworzyła tą książkę z niesamowitą ilością zdjęć i rysunków!