Gwiezdny pył recenzja

Dawno nie czytałam tak beznadziejnej książki. Nie ma w niej nic co bym mogła polecić lub szukać jakichkolwiek plusów. Katastrofa przez duże "K".
Pan Gaiman może miał pomysł na świetną opowieść, ale w ogóle tego nie wykorzystał. Styl pisania może i jest ciekawy, ale cóż poza tym. A o słownictwie już nie wspomnę. Powieść mimo swoich małych rozmiarów, czyta się wolno i mozolnie. Wszystko mnie irytowało. Cóż z tego, że występują tu magiczne istoty, które wprost ubóstwiam. Chyba tylko za ów istoty nie wstawiłam 1. Nic poza tym powieści nie ratuje. Miejscami nie mogłam ogarnąć, czasu ani bohaterów. W jednym akapicie wędrowaliśmy z Tristanem, a już w następnym jesteśmy z królową czarownic.
A podobno nawet powstał film na podstawie tej powieści aż się boje co tam może być. Na portalu Lubimy czytać widziałam wiele pozytywnych opinii na temat tej książki. Już się boje co osoby, którym ta powieść się podobała o mnie napiszą. No, ale każdy ma inne zdanie. Jednemu się podoba innemu nie. Ja zaliczam się do tych drugich.

Wszystko w bohaterach mnie irytowało. Może nie będę wymieniała wszystkich, bo było ich wielu, ale pozostanę przy Tristanie i Gwieździe.
Tristan strasznie mnie denerwował. Sam fakt po co wyruszył na wyprawę, był beznadziejny i bezsensowny. Gwiazda natomiast była nieznośna jej ciągłe narzekania wzbudzały we mnie irytacje. W ogóle jedyne o czym myślałam to żeby tylko dotrwać do końca. Miałam nadzieję, że chociaż pod koniec coś się rozkręci, może był jakiś wzlot akcji, ale fajerwerków nie było, ba... ja nawet tych fajerwerków nie oczekiwałam.

Sądzę, że nie ma sensu rozżalać się nad powieścią. Była jaka była. Mam nadzieję, że nie więcej razy nie spotkam tak beznadziejnej książki.
Proszę nie bijcie mnie za tak niską ocenę :)