Astra kolaboratis recenzja

Doskonała powieść science fiction. Rewelacyjny debiut. Napisana doskonale, każde słowo, zdanie przemyślane i wyważone. Akcja poprowadzona spokojnie, pełna rozważań o życiu, istocie człowieczeństwa, tyranii, naturze dobra i zła, zabijania i śmierci. Świetnie przedstawione universum świata przyszłości, Nowa Ziemia – bez naturalnej flory i fauny, pełna szkła i metalu, ograniczona kapsułą. Nieograniczona przestrzeń kosmosu miejscem akcji… Podróże z prędkością światła… I świat z początków życia, istoty humadoidalne, zero techniki, najprostszych udogodnień życia…

„Musimy przejąć tę planetę i wykorzystać ją gospodarczo. „
Motyw przewodni współczesności, jasno określający podejście do Ziemi (planet, miejsc życia) większości społeczeństw.

Bardzo trudno określić mi tę powieść. Jest rewelacyjna, poprawna językowo i redakcyjnie (zaledwie kilka literówek w tekście), przejrzysta, a jednocześnie skomplikowana (jak moje odczucia po przeczytaniu), niejednoznaczna, zmuszająca do myślenia… 

Początkowo myślałam, że polubię Torcha Kesjasza, potem utracił moją sympatię.
„Moim celem w życiu jest robienie takich rzeczy, przy których czuję się spełniony. Można powiedzieć, że jestem sozolo­giem i z bólem obserwuję to wszystko, co się dzieje dookoła. Już nie chodzi o zanieczyszczanie atmosfery, wycinanie drzew, wy­niszczanie ekosystemów. Chodzi o coś więcej, o barbarzyństwo w stosunku do innych światów. „
„Całe życie byłeś nieszczęśli­wy. Gardzisz otaczającym cię światem i od samego początku ciąży na tobie obowiązek wniesienia pewnych zmian, których i tak nie będzie ci dane oglądać. Jesteś jak samobójca, który nie potrafi ze sobą skończyć. „ Kesjasz jest postacią niejednoznaczną, tajemniczą (nawet dla przyjaciela), intrygującą. 

No i tytuł, dlaczego taki? Znalazłam wyjaśnienie, które jednocześnie jest charakterystyką Torcha.
„Czuję się jak kolaborant, gwiezdny kolaborant wystawiony na pastwę swoich występków wobec współ­czesnego świata, zesłany na obczyznę. Zostawiony na obojętność świata, który sam nie wiedział, w jaki sposób funkcjonuje. „

Powieść podzielona na 3 księgi. Każda jest inna, ma inny nastrój i przedstawia nam inny świat i innego Kesjasza. I pozostawia mnie rozbitą i zagubioną: który Kesjasz był prawdziwy? Czy każdy ma tak wiele twarzy w sobie? Co zmusza do zmiany twarzy, do dokonywania określonych wyborów? 

Powieść godna polecenia, wymagająca, mądra i pozostawiająca czytelnika nieco zagubionym w swoich uczuciach (przynajmniej mnie).
 Dziękuję panu Grzegorzowi za umożliwienie mi przeczytania powieści … i czekam na więcej. Niewątpliwie ma Pan ogromny potencjał, niesamowitą wyobraźnię i włada Pan bardzo poprawną polszczyzną.