Lombard recenzja

Oglądając filmy lub czytając książki o porwaniach dzieci czy też kobiet w celach handlu żywym towarem, zawsze oczekujemy akcji, która nas zaciekawi. Przykładowo oglądając "Uprowadzoną" z Liamem Neesonem, śledzimy sytuację, w której ojcu została odebrana córka, bez żadnego konkretnego powodu. Film porusza, ale czy "Lombard" będący w podobnej tematyce poruszył mnie również na tyle, aby było warto zwrócić na niego uwagę?

Z tego co wiem "Lombard" nie jest debiutem tego autora. Sięgając po tę powieść, myślałam, że poznam historię biednej uprowadzonej dziewczyny, która będzie wątkiem głównym całej książki. Jak się z czasem okazało, puentą były porachunki mafijne, a sama historia porwanej Asi była tylko pretekstem do wprowadzenia czytelnika w mafijny świat.

Ciężko mi oceniać tę książkę, ponieważ nie twierdzę, że miała ona w sobie coś złego. Czytało mi się ją dobrze, ale osobiście nie jestem fanką kina sensacyjnego, a tym bardziej książek i powieści, w których jest dużo scen walk pomiędzy bohaterami, ponieważ z czasem niezmiernie mnie nudzą.

Historia Tomka, który jest detektywem, spodobała mi się, ze względu na to, że autor wykreował go zupełnie inaczej, niż robiono to dotychczas. W innych powieściach kryminalnych, śledczy, detektyw, bądź profiler, najczęściej są nieomylni i bez trudu rozwiązują nawet najcięższe sprawy. W tym wypadku Krzysztof Żuchowicz przedstawił swoją postać w roli polskiego Jamesa Bonda, tyle że w tej bardziej realnej wersji. Bohater wpadał w tarapaty, nie zawsze wychodził z nich bez szwanku.

Jest to kolejna książka, która nie jest podzielona w żaden sposób na rozdziały, historia jest ciągła, to Ty decydujesz kiedy przerwać lekturę.

W takich książkach uwielbiam najbardziej zagadki, które sama mogę rozwiązywać, tutaj akcja działa się na tyle płynnie, że nie sposób było dociekać, kto stoi za porwaniem. Jeśli chcesz sięgnąć po dobry kryminał psychologiczny - nie tędy droga. "Lombard" jest historią, którą dobrze oglądałoby się na ekranach kin - z pewnością zdobyłby masę fanów.