Cisza. Siła spokoju w świecie pełnym zgiełku recenzja

Wietnamski mnich buddyjski od lat rezydujący we Francji, znany propagator mindfulness, zwraca w tej książce uwagę na znaczenie ciszy, w czasach gdy jesteśmy wręcz przywaleni różnego rodzaju dźwiękami, i bodźcami. Nie chodzi tylko o uwolnienie się od hałasu, ale też o uciszenie zgiełku w nas samych. To ważne i często niełatwe zadanie, autor pisze: „Mam wrażenie, że wielu z nas boi się ciszy. Stale coś wchłaniamy – tekst, muzykę, program radiowy bądź telewizyjny, myśli – żeby tylko czymś zapełnić przestrzeń. Jeśli cisza i przestrzeń są tak ważne dla naszego szczęścia, dlaczego nie robimy im więcej miejsca w swoim życiu?”

Dlaczego cisza jest tak ważna? Bo, jak pisze, nieco poetycznie, autor: „Gdy uda ci się uciszyć wszelki zgiełk w tobie, gdy uda ci się zaprowadzić w tobie ciszę, grzmiącą ciszę, zaczynasz słyszeć dobiegające z twojego wnętrza najgłębsze wołanie. To woła do ciebie twoje serce.” Przy okazji Nhat Hanh podaje sporo ważnych i praktycznych zaleceń jak dbać o swoją ciszę.

Z drugiej strony autor często powtarza tezy z poprzednich swoich książek (a wydał ich wiele), w szczególności z „Cudu uważności”, a jego główne przesłanie to: uważność-mindfulness jest lekiem na wszelkie nasze kłopoty psychologiczne i duchowe. Znajduję w tym pewną przesadę bo Nhat Hanh w zasadzie nie wspomina o współczesnej psychologii czy psychiatrii, a o psychoterapeutach ma tylko złe zdanie (uważa, że nie przepracowali swego cierpienia). Uważam, że mindfulness może być dobrym sposobem poradzenia sobie ze stresem czy depresją, ale traktowanie jej jako lekarstwa na wszystkie nasze bolączki jest grubą przesadą; więcej, praktykowanie jej w pewnych stanach psychicznych może wręcz być szkodliwe. Zatem to nieco nachalne propagowanie mindfulness po pierwsze jest nieco niebezpieczne, po drugie trąci tanim marketingiem. Poza tym książka ma mocny przechył buddyjski, co czyni ją trudną lekturą dla czytelnika zachodniego.

Mocną stroną książki są ciekawe medytacje uważnościowe, na przykład medytacja w centrum hałaśliwego miasta, czy medytacja przed jedzeniem. Z pewnością warto je wypróbować w praktyce.