Grzech recenzja

W Lublinie dochodzi do serii zaginięć. Ktoś porywa kobiety, a ich rodziny otrzymują tajemnicze listy. Sprawa zostaje przydzielona komisarzowi Erykowi Deryło.
Kiedy zostają odnalezione pierwsze zwłoki, na miasto pada strach, a presja złapania sprawcy jak najszybciej wzrasta z każdą godzinę.
Wydaje się, że morderca od samego początku znajduje się o krok przed ścigającą go policją. Czas nieubłaganie ucieka, tropy i poszlaki mnożą się i plączą. Strach zaczyna zmieniać się w panikę, gdy zostaje znalezione kolejne ciało. Kobieta została zamordowana w okrutny sposób, jej ciało zbezczeszczone do granic ludzkiej wyobraźni i dodatkowo porzucone na jednym z lubińskich cmentarzy.
Okoliczności, w jakich zostały znalezione wszystkie ciała, mogą mieć jakieś znaczenie. Policja z profilerem Miłoszem Traczem na czele będą musieli sprawdzić, czy wyraźne, bluźniercze nawiązania do symboliki religijnej to podpis i sposób zabijania mordercy czy tylko próba zmylenia i utrudnienia śledztwa?
Jednak jedno jest pewne, jeśli zgrzeszyłaś, możesz być następna, a zapłatą za grzech jest śmierć.


Ta książka była na mojej liście właściwie od premiery. Minęło kilka dobrych lat i nadal pamiętam jak znajoma z pracy mi w pełnym skupieniu i z przejętą miną opowiadała o tej książce. Mając niekończącą się listę książek do przeczytania, ciągle odkładałam tę pozycję, ale w tym roku postanowiłam częściej sięgać po książki, które długo czekają na mojej liście i właśnie padło na serię o komisarzu Eryku Deryło.

Na samym początku zaznaczę, że ta książka nie jest dla każdego. Momentami była makabryczna. Jednak mi się podobała. Wręcz idealna książka jako „odpoczynek od romansów”, które ostatnio ciągle czytam.

Niczym morderca w tak łatwy sposób porywał swoje ofiary, tak ta książka porwie was i nie będziecie mogli się oderwać od czytania, a liczne zwroty akcji, których po prostu nie są się przewidzieć, sprawiają, że jeszcze bardziej nie można odłożyć książki. Mimo jej brutalności, krwawej aurze, bestialskiemu traktowaniu swoich ofiar, okrutnych i strasznych opisach, tych wszystkich emocjach w tym nawet samego mordercy. Wszystko to razem wzięte sprawia, że Czornyj stworzył coś straszliwie pięknego. Można powiedzieć, że jeśli taki debiut to tylko w iście mistrzowskim stylu.

Już nie mogę się doczekać kolejnej części.