Grzech recenzja

"Grzech" to rozpoczęcie historii komisarza Eryka Deryło, 52-latka, który nad emeryturą zastanawia się codziennie. Ale rozpoczyna nowe śledztwo. I wie, że nikt nie da rady go rozwiązać po za nim.

20 grudnia, wpływa zgłoszenie o zaginionej kobiecie. Żona Roberta Wolskiego wyszła pobiegać i nie wróciła. Rozpoczyna tym samym serię zaginięć młodych kobiet. I odnalezienie pierwszej ofiary, po której widać, że komisarz ma do czynienia z psychopatą.

Niby tylko 400 stron, a tyle się wydarzyło. Porwania, ofiary, zwroty akcji, których nie da się przewidzieć. Razem z komisarzem Deryło śledzimy poczynania porywacza i próbujemy przewidzieć kolejny jego krok. Ale czy można wejść dosłownie do głowy psychopaty i odkryć jaki będzie jego następny krok? Nigdy do końca.

Mamy tu mega dobry thriller, dobrego komisarza i mordercę. Z tłem i innymi postaciami wychodzi świetna książka trzymająca w napięciu i od której nie można sie oderwać. Serdecznie polecam i oby kolejne tomy o komisarzu Eryku Deryło też mnie zachwyciły.

Ulubione cytaty z książki:

"Strach miał swój smak, zapach, a nawet kolor. (...) Strach miał również swój dotyk."

"Z natury przecież wszyscy jesteśmy źli, a tylko staramy się udawać świętych."

"Co musi strzelić do łba zgrabnej, pociągającej dziewczynie, żeby odciąć się od uciech życia? To nie mogła być kwestia wyboru. W zdecydowanej większości winne musiało być wychowanie i umyślne,psychologiczne dewocenie od chwili urodzenia. Religijny gwałt regularnie dokonywany na kształtującym się umyśle."

"- Jest pan wierzący, panie komisarzu?
- Jestem agnostykiem.
- Czyli rozsądniejszą wersją ateisty.
- Bardziej bezpieczną. Ale cenię też logiczne znaczenie zakładu Pascala. Wierząc, nie tracę nic, nie wierząc, mogę stracić wieczność. Proste i mobilizujące."

"Nieprofesjonalne jest to, że w tym momencie użeram się z panem, zamiast robić coś pożytecznego. Zamykacie się w tych swoich laboratoriach i zachowujecie jak opętani. Gdyby nauka rozwijała się w waszym tempie, pisałbym raporty na glinianych tabliczkach!"