Grudniowy dom recenzja

Początek grudnia przynosi Kamili wyjątkowy upominek. Dziedziczy ona stary dom po swojej babce, u której zarówno w dzieciństwie, jak i w czasach nastoletnich, spędzała wiele czasu. Położony na skraju wsi, z dala od sąsiadów, otulony jest niezwykle gęstą mgłą tajemnicy. Dziewczyna wie, że przed laty mieszkała w nim niemiecka rodzina, którą w okresie wojny i tuż po niej los wygnał z okolicy. Niewyjaśnione pozostają także dzieje dziadka Kamili, który, w oficjalnej, przedstawianej przez babcię wersji, któregoś dnia wyszedł i ślad po nim zaginął. Staruszka zostawiła wnuczce całą listę przedziwnych wskazówek, mających na celu doprowadzenie jej do odkrycia prawdy o "grudniowym domu" i o przeszłości rodziny.

Kamila, z racji wykonywanego zawodu, ma spore doświadczenie w zgłębianiu rodowych tajemnic. Inaczej jednak ma się sprawa, kiedy temat dotyczy jej bliskich. Do pomocy ma współpracownika, który pojawia się u niej na wsi przed świętami. Poza tym w progu starego domu nieoczekiwanie staje chłopak z przeszłości, który jest wyraźnie zafascynowany osobą nowej właścicielki domu. Dokąd doprowadzi Kamilę to dziwne śledztwo, w które po swojej śmierci wciągnęła ją babka? Jaki właściwie jest sens w odkrywaniu tych wszystkich tajemnic?

Autorka stworzyła świetny klimat tajemnicy, który chwilami jest wręcz niepokojący. W powieści sprawnie przeplata wątki historyczne z tymi obyczajowymi, okraszając je w dodatku czymś, co może wymykać się ludzkiemu umysłowi. Główna bohaterka uparcie dąży do odsłonięcia grubych kotar, jakie zasłaniają prawdę o domu jej babci oraz o ludziach, którzy przez dziesiątki lat byli jego lokatorami. Choć część z tych osób nie należała do rodziny, jednak kobieta czuje, że poznanie ich losów może mieć znaczenie dla niej samej. Przyjeżdżając tu, nie wiedziała czego się spodziewać. Zanim się jednak obejrzała, wpadła w wir poszukiwania własnej tożsamości. Odkrywając kawałek po kawałeczku przeszłość domu i poznając tajemnice, jakie przez całe swoje życie babka skrywała w najgłębszych zakamarkach serca i umysłu, powoli odnajduje spokój i, kto wie, być może swoje nowe miejsce na ziemi.