Gra Luizy recenzja

Dziś przychodzę do Was z książką zdecydowanie wyróżniającą się na tle innych. "Gra Luizy" autorstwa Anny Robak-Reczek to powieść obyczajowa z elementami thrillera napisana na podstawie słuchowiska.
Autorka zaczyna książkę dość mocną sceną, w której dowiadujemy się na co stać tytułową bohaterkę. Mam nadzieję, że nie przestaniecie odzywać się do mnie, jak napiszę, że postać Luizy zafascynowała mnie. Serio. Jej psychopatyczna osobowość jednocześnie przerażała i przyciągała. Jej manipulacje i brak odpowiedzialności, bezczelność i arogancja sprawiały, że włos się jeżył. Natomiast zazdrościłam jej tej swobody działań i pozornej wolności. Może i jest to absurdalne, ale czy nie chcemy w naszym życiu choć przez chwilę nie martwić się niczym i nie czuć ciężaru konsekwencji własnych działań?
Według mnie postać Luizy jest uosobieniem wewnętrznych ukrytych szaleństw i pragnień, które nosimy w sobie i chowamy głęboko, bojąc się oceny otoczenia.
Ukrywanie, kamuflowanie pewnych spraw było rewelacyjnie pokazane na przykładzie ojca Luizy. Oprócz własnych sekretów ten czwowiek dzwiga też brzemię tajemnic córki. Mężczyzna doskonale zdaje sobie sprawę z zagrożenia jakie stanowi jego nieobliczalne dziecko. Nie wie natomiast jaka część ich tajemnic może ujrzeć światło dzienne. On walczy. I ta wewnętrzna walka, te emocje kotłujące się w nim, od miłości po nienawiść są wręcz namacalne.
Fabuła mnie wciągnęła, oj tak, dałam się wciągnąć w grę Luizy, oszałamiającą, bez reguł i zasad. Będąc już przy samym końcu czułam niedosyt. I teraz pytanie: czy Autorka zostawiła dobie furtkę do napisania kontunuacji? Czy może jest to jedno z tych zakończeń, które powinno pobudzić wyobraźnię czytelnika (co w moim przypadku się wydarzyło) do snucia domysłów i rozgrywania tej historii gdzieś tam w głowie po swojemu, jeszcze długo długo po przeczytaniu?
Polecam Wam tę książkę, nieoczywistą i nurtująca.
A Autorce gratuluję pomysłu i czekam na więcej.
#graluizy #annarobakreczek #wydawnictwowab #polskiautor #czytampolskichautorów