Gottland recenzja

To moja pierwsza książka Szczygła, aż wstyd się przyznać. Ale na pewno nie ostatnia. Ale to nie tak, że nie „znam” Pana Mariusza. Bardzo lubię go słuchać. Czytając te reportaże tak naprawdę słyszałam jego charakterystyczny głos. Wydaje mi się, że jemu łatwo jest być reporterem. To jest taki koleś , którego łatwo się lubi. W jego opowieściach nie ma pretensjonalności. Jest prawdziwy, empatyczny, inteligentny, otwarty i słuchający. Stąd pewnie tak dobrze pisze reportaże.

Historie, znanych i nieznanych w tej lekturze Czechów, są wciągające i emocjonujące. Duża w tym zasługa języka, stylistyki i charakteru Pana Mariusza. Zresztą zawsze miałam wrażenie, że Szczygieł wie więcej o Czechach niż oni sami. Osobiście, podobało mi się to, że w książce pojawiały się znane nazwiska ( Karel Gott, Helena Vondrackova czy Vaclav Havel) ale dużo jest postaci o których w Polsce mało się wie lub ich po prostu nie zna.

Sama jestem tuż po biografii Stalina i siła jaką potrzebował człowiek żeby przeżyć ustrój totalitarny i reżim polityczny graniczyła niejednokrotnie z upadkiem w chorobę psychiczną, uzależnienie a i często pozbawiała życia.
Historie wszystkich tych osób w reportażu są inne aczkolwiek łączy je czas i koszmar zetknięcia się z wojną i systemem totalitarnym. Autor włożył bardzo dużo pracy na przestrzeni lat by dokopać się do wielu archiwów. Stąd też wznowienie wydania, uzupełnione o dodatkowe informacje. I choć sam Szczygieł stwierdził, że zrobił z niej już książkę posłuszną, zaraz dodaje - aż do następnego razu.

My o Czechach nie wiemy za wiele choć są naszymi południowymi sąsiadami. Z reguły naśmiewamy się tylko z ich języka, uległości wobec Hitlera lub zamiłowania do knedliczków i Szwejka. Czechy to zdecydowanie więcej niż tych parę łatwych do przywołania stereotypów. Może warto juz to zmienić? Ta lektura, poprzez wielce intrygujące opowieści z życia poszczególnych osób, trochę nam tych południowych sąsiadów przybliża.
Wysyłam laskę nebeską do autora za tę książkę. Czytajcie!