Lekarze w górach recenzja

Góry- jednych przerażają, a drugich fascynują. Każdy z nas ma do nich jakiś stosunek. Czy to pozytywny, czy to negatywny. Nie da się ukryć, że należy mieć przed nimi respekt. Już nie raz pokazały swoją potęgę i moc. Są jednak tacy, którzy czerpią niesamowitą radość z wchodzenia na trudno dostępne, lub niezdobyte szczyty. Udowadniając wszystkim, ale przed wszystkimi sobie, do czego zdolny jest człowiek. Jak bardzo jest zdeterminowany i jak bardzo pragnie niemożliwego. Z ich sukcesem bardzo często stoją lekarze- cisi bohaterowie o których, mało kto mówi i pisze.

Nie jestem fanką literatury górskiej, o ile lubię chodzić po górach, to wchodzenie na ośmiotysięczniki to nie moja bajka. Do osób wchodzących na szczyty mam obojętny stosunek. Z jednej strony podziwiam odwagę, a z drugiej nie rozumiem, po co igrać z własnym życiem. Na "Lekarzy w górach. Bohaterowie drugiego planu: natknęłam się, przeglądając, biblioteczny katalog. Nie wiedziałam czego się spodziewać ani co znajdę w środku. Liczyłam na rodzime historie z naszych pasm, a dostałam wycieczkę na najwyższe pasma. Nie zraziłam się jednak i czytałam dalej. Co dostałam?

Zbiór krótkich opowiastek naszpikowanych wiedzą i słownictwem medycznym. Brak tutaj takich zwykłych ludzkich historii o trudzie lekarzy, o ich codziennej prozie życia i o tym, dlaczego jeżdżą w wysokie pasma gór. Niby jest to pozycja dla laika, który tak wysokie szczyty ogląda w telewizji, ale czytelnik nie połknie tego bakcyla. Za to zaleje go fala złości, braku odpowiedzialności i mrozu, który odmraża wszystkie kończyny. W takim razie, po co tam jeździć skoro jest tak źle?

Mam wrażeniem, że polska wysokogórska wspinaczka zatrzymała się 50 lat temu. Zabrakło mi tu ostatnich lat. Większość książki opisuje wyprawy wiele lat temu, a o tych ostatnich jest tylko wzmianka. Szkoda, bo przecież nadal w tej dziedzinie mamy spore osiągnięcia. Mękę podczas lektury ratuje końcówkę, która zostawia nas z pytaniem: Czy potrzebny jest lekarz? I czy można udzielić teleporady podczas wspinaczki?

Po tej lekturze zdecydowanie wole siedzieć na kanapie przynajmniej nic sobie nie odmrożę.