Tiny Pretty Things recenzja

Gigi, Bette oraz June są uczennicami w jednej z prestiżowych szkół baletowych na Manhattanie. Najważniejsze dla nich jest dostanie głównej roli w przedstawieniu, dzięki któremu będą mogły stać się znanymi baletnicami. Każda z nich mierzy się z różnymi przeciwnościami, lecz dla tańca są w stanie poświęcić wszystko.

Konserwatorium Baletowe to, mogłoby się wydawać, miejsce spełnienia marzeń dla baletnic. A każdy uczeń w pełnym skupieniu udoskonala się, aby zostać mistrzem. Bardzo szybko jednak się okazuje, że szkoła ta to JEDNO WIELKIE SKUPISKO ŻMIJ W CIAŁKACH NASTOLATKÓW! Rany boskie jacy oni są wszyscy podli. I po zakończeniu czytania naliczyłam tylko 3 osoby nie tworzące intryg. A ważniejszych postaci pierwszo i drugoplanowych jest około 15. Cieszę się jednak, że autorki w tym wszystkim poświęciły trochę stron na problemy, z którymi mierzą się bohaterki i nie są związane z tańcem. Zaczęłam im wtedy bardziej współczuć, mimo ich podłych charakterów (no oprócz Gigi bo to jedna z nielicznych sympatycznych osób).Troszkę mi szkoda, że poświecono ciut za mało wątkom baletowym na rzecz intryg. Chciałam więcej poczytać o ich trudach do doskonałości.

Każda postać jest inna, przez co się wyróżnia na tle innych co mi jak najbardziej odpowiadało. Po skończeniu książki nie czułam, aby znalazła się tu jakaś nijaka osoba. Najbardziej polubiłam główną bohaterkę Gigi oraz jej chłopaka Aleca. To jedne z nielicznych postaci, które były pozytywne i sympatyczne. Jednak mam wrażenie, że w kolejnej części wyskoczą jakieś sprawki w jego przypadku. Z tych „mroczniejszych” osób polubiłam najbardziej June, której historia była dla mnie najciekawsza. Możliwe, że przez aurę tajemniczości, ale interesujący wydał się mi Henry, nowy student z Francji.

„Tiny pretty things” okazała się dla mnie ciekawą młodzieżówką na ocenę 7/10. Jest trochę inna niż wcześniej czytałam, ale to chyba przez ilość jadu, jaka znalazła się na stronach. Jeśli miałabym ją do czegoś porównać to byłby serial „Szkoła dla elit”. W pewnym momencie nawet zaczęłam łączyć postacie z tymi z widowiska Netflixa. Swoją drogą książka ta ma swoją ekranizację na tej właśnie platformie, ale podobno jest całkiem inna niż pierwowzór.