Głód recenzja

Jamal Ouariachi "Głód", przełożyły Alicja Marszał oraz Iwona Mączka,

Myślę, że gdyby nie świadomość, że pierwowzorem jednego z bohaterów powieści jest autentyczna postać Daniela Carletona Gajduska – z jednej strony laureata Nagrody Nobla, z drugiej człowieka skazanego za przestępstwa seksualne i wykorzystywanie nieletnich, być może mojego odbioru powieści stworzonej przez Jamala Ouariachiego jako fikcja literacka nie postrzegałabym aż z tak dużą dozą kontrowersji. A przecież równie trudną powinna być akceptacja bohatera, jego poglądów oraz zachowań. I nie ważne czy jest postacią, z której biografii autor czerpie inspirację, czy też jest całkowicie wymyśloną przez niego postacią fikcyjną.

Aleksander Laszlo jest człowiekiem charyzmatycznym, pracującym przez wiele lat w działających w dotkniętej głodem Etiopii fundacjach pomocowych. Po skazującym za molestowanie jednego ze swoich podopiecznych wyroku i odbyciu kary, chciałby opowiedzieć swoją historię za pomocą książki. Pomoże mu w tym Aurélie, z którą dekadę temu nawiązał trwajacy ponad rok romans.

W tym momencie stajemy się świadkami dwóch narracji, tej aktualnej i sprzed dziesięciu lat, w której jednak zamiast oczekiwanych i pogłębionych relacji związanych z tytułowym, panującym w Etiopii głodem, przejrzystej działalności rządów państw oraz fundacji pomocowych czy wreszcie nastawionych na rzetelne informowanie, a nie dbanie o tanią sensację współczesnych środków masowego przekazu, otrzymujemy wychodzący na pierwszy plan zapis uzależniającego związku dwojga ludzi. Doświadczonego mistrza i zauroczonej nim młodej dziewczyny, dla której powrót do wspomnień sprzed dziesięciu miałby być rodzajem katharsis. Zamknięciem rozdziału, który do dziś trwa skryty w głębinach wspomnień. Czy to jest jednak możliwe? Bo nawet ponowne spotkanie po latach sprawia wrażenie jakby Aurélie była nadal zakładniczką tego zamkniętego już związku z Aleksandrem.

Bez wątpienia atutem "Głodu" jest jego wielowymiarowość. Od budzących ogromny sprzeciw, zawartych w mocno rozbudowanym rozdziale poglądów Aleksandra, do jakże ważnych, ale gubiących się gdzieś między rozdziałami wiadomości o jakości działania pomocy, jaką niosą "duzi" tym "małym", o różnicach, które istnieją pomiędzy światem Zachodu a ubogimi, uzależnionymi od niego krajami. W ogóle dużo przeróżnych kwestii dotyczących tego dokąd zmierza współczesny świat zawarł tu Jamal Ouariachi. I nie wygląda to wcale optymistycznie.