Głód

Aurélie, matka trzylatki i dziennikarka popularnego programu telewizyjnego, musi zmierzyć się z przeszłością, gdy Alexander Laszlo niegdyś ikona w świecie holenderskiej pomocy humanitarnej prosi ją o napisanie swojej biografii. Dziesięć lat wcześniej związek Aurélie i Alexandra dobiegł końca, gdy mężczyzna został skazany za wykorzystywanie seksualne jednego ze swoich adoptowanych w Etiopii dzieci. Aurélie zgadza się napisać książkę, która ostatecznie przypieczętuje los jej byłego kochanka.

"Głód" Jamal Quariachi to powieść, która pozwala nam spojrzeć na świat z zupełnie innej perspektywy, pokazuje nam, że nasze doświadczenia i przekonania mogą wpłynąć na sposób, w jaki odbieramy świat i ludzi wokół nas. Zaś fabuła, oparta na skomplikowanej relacji między Aurélie i jej byłym kochankiem Alexandrem, prowadzi czytelnika przez różne miejsca i czas, a także zagłębia się również w psychikę głównych bohaterów. To wielowymiarowa opowieść, która stawia mnóstwo niewygodnych pytań.

Wraz z bohaterami udajemy się do Etiopii w czasach klęski głodu. Sam wątek pomocy humanitarnej stawia pytania o granice tej pomocy oraz jej intencje. Wywołuje emocje i jest to jeden z ciekawszych punktów książki. Poznajemy również kulisy pomocy humanitarnej, warunki panujące w obozie, śmierć głodową i ludzkie cierpienie.

Wyzwanie, jakim jest napisanie biografii Alexandra stawia przed naszą bohaterką pytanie o etykę, lojalność i moralność. Autor w niezwykle przemyślany sposób uka...

Zdecydowałam się sięgnąć po Głód, bo uwielbiam kontrowersje, lubię też testować swoją wytrzymałość wobec tematyki elektryzującej. Jeśli należysz do czytelników o słabych nerwach lepiej dwa razy zastanów się, nim po nią sięgniesz.

Dość monumentalna to powieść, dzielącą się na kilka okresów, przenosząca na różne kontynenty - od Europy, Afryki po Amerykę. Przepadłam w pierwszych rozdziałach, pochłaniałam z wypiekami na twarzy czytając o prawdziwym obliczu misji humanitarnych. Kadry etiopskich wygłodzonych dzieci, baraków z blachy falistej, martwych spojrzeń, chmary much od których trudno się odpędzić to obrazy, które trudno wyrzucić z pamięci.

Autor niezwykle sprawnie nakreślił panoramiczny obraz cywilizacji Zachodu, kładąc nacisk na konsumpcjonizm, odkrywając arkana organizacji charytatywnych. Wątek tytułowego głodu zostanie niestety zepchnięty w cień, przygnieciony przez relację Aleksandra i Aurelie, zdominowany przez pewien kontrowersyjny temat wykorzystywania seksualnego dzieci.

Autorowi niestety nie udało się utrzymać mojego zainteresowania z taką mocą jak było w początkowych rozdziałach książki, uważam, że niektóre momenty można było całkowicie pominąć i tu za przykład podam badania terenowe Aurelie w Afryce, skąd wieje nudą.
Czerwone światło zapaliło się w momencie, kiedy natknęłam się na filozoficzną dysputę dotyczącą seksualności. Osobiście nie lubię, gdy autor zbacza z przyjętego wcześniej toru powieściowego i mocno skręca w stronę f...