Bezrożec recenzja

Kiedyś funkcjonowało powiedzenie: „Czeski film – nikt nic nie wie”, teraz możemy napisać: „Czeska książka – nikt nic nie wie”. Dawno już nie czytałam tak absurdalnej, a jednocześnie logicznej i trzymającej w napięciu książki. Oto na Wyspie Cesarskiej na Wełtawie w Pradze ginie 12 samic nosorożca i stróż nocny, który przypadkiem był w pobliżu. Śmierć nosorożców jest bardzo tajemnicza, po każdym z nich została tylko kupka popiołu, ale budynek, w którym przebywały, nie ucierpiał. Ciekawa jest historia pobytu samic nosorożców w Pradze i komu się to nie podoba. Śledztwa prowadzi najmłodszy stażem w miejscowej komendzie policji, inspektor Lavabo (w języku czeskim oznacza to umywalkę), który nie tylko musi znaleźć sprawcę, ale też sposób ich zabicia. Co prawda już na początku śledztwa zostaje wyrzucony z pracy, ale znajduje innego sponsora i prowadzi nadal śledztwo. Śmierć nosorożców i niestety także ludzi zdarzyła się w czasach współczesnych, ale śledztwo sięga aż po tajemnicze pamiętniki Goethego i tarcia między frakcjami wolnomularzy, alchemików, a także inne teorie spiskowe. Razem z inspektorem Lavabo przemierzamy ulice Pragi, szukając wskazówek. Interesująca i pełna emocji jest jego wizyta w ogródkach działkowych. Odwiedza też muzea i galerie, gdyż na cyklu obrazów jednego z malarzy ukryte są zaszyfrowane wskazówki dotyczące zbrodni. Możemy też podziwiać genialną myś techniczną Czechów, która nie tylko stworzyła genialną aparaturę do podawania alkoholu, ale też niesamowitą broń. Oczywiście jak w porządnym thrillerze są pościgi, strzelaniny, nagłe zwroty akcji, a inspektor Lavabo musi walczyć o swoje życie. Jednak nie śledztwo jest najważniejsze dla inspektora Lavabo, ale przyjemności ciała. Towarzyszymy mu w kolejnych przygodach kulinarnych, pijackich i erotycznych. Lavabo uwielbia uwodzić kobiety, a żadna nie potrafi mu się oprzeć. Jednocześnie ten najmłodszy inspektor jest nie tylko obeznany ze sztuką kulinarną, ale jest znawcą historii sztuki i bez problemu czyta rękopisy w obcych językach, nawet w tych dawno wymarłych.

Z przyjemnością zanurzyłam się w oparach absurdu, które łączy Goethego z producentem pasz i generałem poprzedniej władzy w stanie spoczynku. Fantastyczny był ten kryminał pełen humoru i groteski, gdzie autor cały czas nas zwodzi. Prowadzi nas uliczkami Pragi, jakby to był przewodnik po mieści, tyle tylko, że takie miejsca nie istnieją. Podejrzewam, że potrawy, którymi tak się zachwycał Inspektor, nie serwują w restauracjach Pragi. Autor serwuje nam mnóstwo ciekawostek, ale czy prawdziwych. Każdy rozdział rozpoczyna się cytatem i w trakcie lektury przytacza dużą ilość cytatów znanych i wielkich pisarzy, ale czy zostały przez nich napisane. Dość sceptycznie podchodzę do scen erotycznych w powieściach, ale tutaj stanowią one integralną całość. Autor swoją narracją zwodził mnie i bałamucił od pierwszych stron powieści, a ja byłam zachwycona jego erudycją i poczuciem humoru.