Bezrożec recenzja

Mariusz Szczygieł, jak na prawdziwego czechofila przystało od lat z determinacją i prawdziwą pasją przybliża nam kulturę naszych południowych sąsiadów. To właśnie jego nazwisko przyciągnęło moją uwagę kiedy buszowałam między bibliotecznymi półkami. Wydawnictwo Dowody na Istnienie, którego jest współzałożycielem wzięło sobie za zadanie zaznajomienie polskich czytelników z czeską literaturą, która staje się w naszym kraju coraz bardziej popularna za sprawą takich autorów jak choćby Petra Dvořáková, Marek Šindelka czy Radka Denemarková.

"Bezrożec" Petra Stančíka to powieść będąca miszmaszem wielu gatunków. To po trochu kryminał, komedia sensacyjna okraszona śmiałymi scenami erotycznymi a wszystko zanurzone w oparach absurdu i okraszone charakterystyczny czeskim humorem. Trudno brać bowiem na serio opowieść, która zaczyna się pożarem, w którym ginie dwanaście samiec nosorożca. Ponieważ zdarzenie to nosi znamiona przestępstwa do wyjaśnienia sprawy zostaje zaangażowany inspektor Lavabo. Śledztwo doprowadza go do tajnej kolekcji obrazów, tajemniczego dziennika Johanna Wolfganga von Goethego i rodzi w nim przekonanie, że naszym życiem rządzą międzynarodowe spiski, dla których liczy się tylko władza i wielkie pieniądze a ludzie są narzędziami do osiągnięcia tych celów. Tak było zawsze i tak zawsze będzie.

Powiedzieć że to zwariowana historia to jak nic nie powiedzieć. Ja już po kilku rozdziałam zgubiłam wątek i szukałam go z pełnym zaangażowaniem aż do ostatniej strony. Obrazy, plany czasowe, perypetie bohaterów mieszają się a granica między fikcją i rzeczywistością natychmiast się zaciera. Wynikiem tego jest opowieść bez początku i końca, pełna groteskowego humoru i odważnych scenek rodzajowych. A wszystko to w oparach lejącego się strumieniami alkoholu. W tle zaś, jako bohaterka drugiego planu pojawia się czeska Praga z jej uroczymi zakątkami, które często są pomijane w przewodnikach turystycznych.
Lektura tej książki na pewno była świetną przygodą, jednak wymagała ode mnie zbyt dużego wysiłku intelektualnego, na który w danym momencie niezbyt miałam ochotę.