Królowa niczego recenzja

Dzisiaj przejdźmy do finałowego tomu „Okrutnego księcia”, czyli „Królowej niczego”. Skoro Jude już znalazła się na wygnaniu, to przynajmniej może zarobić parę groszy na zleceniach od elfów. Tak właśnie spędza czas do momentu aż w jej drzwiach pojawia się Taryn i dziewczyna znowu musi ją ratować. Dodatkowo musi skonfrontować się z Cardanem i wszystko okropnie się komplikuje, a los królestwa zostaje powierzony w jej ręce.

To, że byłam zachwycona dwoma poprzednimi tomami, to już wiecie, ale muszę powiedzieć, że „Królowa niczego” przebija wszystko. Ta książka była cudowna i była dokładnie tym czego potrzebowałam.

Jude jak zwykle daje popis swojej siły i jestem z niej cholernie dumna. Chociaż jednocześnie niesamowicie denerwuje mnie to, że po raz kolejny musiała wyciągać z kłopotów Taryn, która z tomu na tom zachowuje się coraz głupiej i jest coraz bardziej irytująca. Jednak mimo wszystko rozumiem, to, że siostra ratuje siostrę.

W tym tomie nie ma nawet momentu na nudę, akcja jest wartka, a plot twisty pojawiają się niemalże co chwilę. Nawet nie zliczę, ile razy na mojej twarzy pojawił się szok i niedowierzanie i ile razy byłam pod wrażeniem pomysłów autorki.

Nie mogę również ponownie nie wspomnieć o wątku romantycznym, który w „Królowej niczego” wychodzi na pierwszy plan na równi z innymi wydarzeniami. Bardzo się cieszę, że autorce udało się zbilansować tę kwestię i wszelkie intrygi nie zostały porzucone dla „i żyli długo i szczęśliwie” i serduszek i motylków.

Jednocześnie nie ukrywam, że zrobiło mi się ciepło na serduszku, gdy dotarłam do pewnych scen między bohaterami. Jakich i jakimi bohaterami? Tego wam nie powiem, koniecznie sami musicie się przekonać.

A i zapomniałabym dodać, w tym tomie Cardan zyskał przynajmniej ze sto punktów sympatii i byłam z niego dumna. Właściwie zaczął dorównywać Jude, a to jest naprawdę duży awans.

Właściwie nie chcę już przedłużać. Powiem jeszcze tylko, że „królowa niczego” jest moim ulubionym tomem, ale poprzednie dwa również były świetne. Dlatego wszem i wobec ogłaszam, że polecam wam tę trylogię i mam nadzieję, że będzie się wam ona podobać tak bardzo jak mnie.