Daisy Darker recenzja

Alice Feeney uwiodła mnie rok temu „Zabójczą przyjaźnią”, ale klimat thrillera „Daisy Darker” okazał się po prostu fenomenalny! Bo co może się wydarzyć w mroczną i burzliwą halloweenową noc, w odciętym od świata domiszczu na wyspie? Wszystko!

"Przyszłość jest obietnicą, co do której możemy zdecydować, czy jej dotrzymamy. Przeszłość jest obietnicą, którą już złamaliśmy."

W powieści przyszłości zdaje się nie mieć już większość z bohaterów, bo stopniowo i nieubłaganie w rytmie makabrycznej rymowanki przeszłość dopada kolejne ofiary …

Osiemdziesiąte, być może ostatnie, urodziny ekscentrycznej babci, są jedynym powodem, dla którego skonfliktowana rodzina Daisy Darker jest w stanie zebrać się w jednym miejscu. Nikt jednak się nie spodziewa, że podążając śladami krwi i podrzucanych kaset VHS z nagraniami sprzed lat wyjdą na jaw tajemnice, które na zawsze miały pozostać w ukryciu.

Wydarzenia śledzimy z perspektywy Daisy, która wprowadza nas nie tylko w bieżące mrożące krew w żyłach wydarzenia, ale też skomplikowane rodzinne relacje. Tu każdy zdaje się skrywać mniejsze lub większe sekrety, przywdziewać maski na użytek innych, a atmosfera zagrożenia, podejrzliwości i strachu narasta z każdą chwilą. Bo czy morderca dostał się na wyspę z zewnątrz? Bardziej prawdopodobne i przerażające jest to, że okaże się nim jedno z nich.

To kolejna z powieści autorki, od której nie sposób się oderwać, a napięcie narasta z każdą chwilą. Przez większość czasu miałam nadzieję, że to co się tu dzieje okaże się tylko makabrycznym żartem halloweenowym, albo śnionym przez bohaterkę koszmarem, a gdy w pewnym momencie zaczęłam domyślać się kierunku, w którym podąży fabuła i tak nie byłam przygotowana na tak zaskakujące rozwiązanie zagadki.

Genialnie zbudowana atmosfera tajemnicy, niepewności, niedopowiedzeń i strachu porywa od początku i trzyma w ekscytacji do samego końca.

Zostawiam Was z jeszcze jednym niepokojącym cytatem: "Nigdy nie zostawiam siebie sam na sam ze sobą zbyt długo; nie można mi ufać."

Czy czytając tę powieść można ufać samemu sobie? Ciekawa jestem czy Wasze podejrzenia i hipotezy co do osoby sprawcy pójdą we właściwą stronę.