Wyborny trup recenzja

Za oknem hula wiatr, który targa bezlistnymi koronami drzew. Mną też targają emocje po lekturze kontrowersyjnej książki „Wyborny trup”. Przeraża mnie myśl, że pochłonęłam tę książkę w jeden wieczór z odrazą i fascynacją jednocześnie. Wstrząsająca, odrażająca, barbarzyńska wizja jaką serwuje nam Agustina Bazterrica przytłacza i paraliżuje strachem. Dystopia w pełnym wydaniu! Brutalna i mocna! Dobitnie obnażająca ludzkie żądze i naturę człowieka, z której wyłania się zło w czystej postaci. Nie ma tu miejsca na moralność, etykę, przyzwoitość. Te słowa w świecie wymyślonym przez autorkę nie istnieją.
Autorka używa mocnego, twardego języka naszpikowanego technicznymi nazwami, co w pełni oddaje charakter tej powieści. Poszczególne etapy pozyskiwania „mięsa specjalnego” mrożą krew w żyłach. Nie ma zwierząt, więc pojawiają się „ludzie chowu klatkowego”, bezimienni, pozbawieni głosu, odarci z godności. „Ostatecznie mięso jest tylko mięsem, więc nieważne skąd pochodzi.” Niepojęte, jak ludzie łatwo przyzwyczajają się do nowych warunków i akceptują brutalną rzeczywistość, by przeżyć. Zresztą historia już wielokrotnie udowodniła, że największym wrogiem człowieka jest on sam.

Wszystkie wydarzenia w tej powieści śledzimy z perspektywy jednego bohatera- Marco, którym targają wewnętrzne, moralne dylematy. Z jednej strony brzydzi się tym co robi, a z drugiej wykonuje swoje obowiązki ze starannością. Nienawidzi ludzi z którymi współpracuje, potępia ich, ale trwa w tym chaosie, bo dzięki temu może zapienić ojcu należytą opiekę. Nie jestem w stanie ocenić jego postępowania. Powiem tylko, że było do przewidzenia, a sceny finałowe burzą wiarę w ludzką empatię i moralność.

Ta książka zostanie ze mną jeszcze długo. Nie sposób wypędzić z głowy myśli, które krążą jak sępy wokół padliny i nie dają spokoju. Ten brutalny scenariusz napawa mnie lękiem i obawą o przyszłość. Oby nigdy się nie sprawdził, a wizja autorki pozostała na zawsze tylko fikcją.

Nie mogę powiedzieć, że polecam tę książkę każdemu. Osoby bardziej wrażliwe mogą nie poradzić sobie z emocjami. Sama miałam obawy, czy przełknę tą historię, ale dałam radę i nie żałuję.