Mgła recenzja

Już po raz czwarty Marcin Ciszewski skazuje podinspektora Jakuba Tyszkiewicza i jego policyjną ekipę na walkę z żywiołami. Tym razem padło na mgłę i trzeba przyznać, że był to słuszny wybór, bo książka jest świetna i czyta się w mg(ł)nieniu oka. 
 
 Cykl „meteorologiczny” jest moim ulubionym, jaki wyszedł spod pióra autora i jedyny jaki śledzę na bieżąco – jest najlepszy fabularnie i warsztatowo – co oczywiście „Mgła” potwierdza, więc jeśli zainteresował was oficjalny opis i zastawiacie się czy warto, to tak, warto, bo ta seria działa naprawdę odświeżająco, na tle wszystkich rozdętych do granic możliwości i przegadanych, bestsellerów. 
 
 Ciszewski pisze dobrze. Ciszewski pisze zwięźle i po męsku, (przez co na połowie objętości „bestsellerowych” thrillerów politycznych mieści dwa razy więcej treści) - bo w końcu męski świat opisuje. Świat pełen przemocy, oprychów, których trzeba wsadzić za kratki, spisków politycznych i męskiej przyjaźni i oczywiście kobiet (ale spokojnie, płeć piękna nie jest tu traktowana przedmiotowo, bo jest to też książka o miłości – poważnie), a akcja pędzi do przodu niczym rasowy bolid Formuły jeden, z piskiem opon biorąc wszystkie zakręty (fabularne) – jest to sensacja z wielkimi cojones.
 
 Podsumowując – fani autora muszą, sympatycy powinni. A co jeśli ktoś nie czytał jeszcze nic z Ciszewskiego, albo przejechał się na „Krugerze” lub serii „www”? 
 
 Niech zacznie, chronologicznie – najpierw „Mróz”, potem „Upał” …