Gdyby jednak recenzja

Tak, 3xTAK! Znowu to zrobiła! Rozerwała moje serce na milion kawałków, by później sukcesywnie, krok po kroku, powolutku posklejać.

Bohaterów połączyła przypadkowa podróż samolotem, która skończyła się katastrofą lotniczą. Przypadki, podróże, samoloty będą im już towarzyszyły przez całą znajomość. Staną się znakiem tej relacji, która do łatwych nie należy. Krótkie spotkania, te przypadkowe i te zaplanowane, które pociągną za sobą szereg konsekwencji, których nie są wstanie przewidzieć. Wszystko to dzieje się w najbardziej nieodpowiednim czasie dla tej dwójki. Historia miłości, która mimo, że skazana na niepowodzenie, rozkwita. Czy mimo takich przeciwności losu będą kiedyś szczęśliwi ? Czy doczekają swojego, odpowiedniego czasu ?

Fabuła prowadzona jest dwutorowo,w dwóch osiach czasowych. Poznajemy obecną sytuację ale też ciąg wydarzeń z przeszłości, które wpłynęły na teraźniejszość. Autorka ma wyjątkową umiejętność mocnego odzwierciedlania uczuć bohaterów. Emocje się wręcz wylewają. Nie liczyłam ile razy bałam się, że coś pójdzie nie tak. Gęsia skóra, nie schodziła mi z rąk a łzy wzruszenia zmuszały do przerwy. Przerwy na refleksję. W powieści, autorka oprócz trudnej miłości, poruszyła też bardzo wiele problemów, które mają wpływ na funkcjonowanie danego człowieka. Spełnianie marzeń i oczekiwań rodziców, brak wsparcia z ich strony, życie z zespołem stresu pourazowego czy z żałobą to tylko część tego co znajdziemy w książce. Dodatkowy motyw polityczny dodaje też wyrazistości. Szczerze, wielowątkowość w tej powieści zachwyca. Bardzo realistyczne opisy wydarzeń z Afganistanu sprawiają, że czujemy strach bohaterów o życie swoje i najbliższych. Autorka ukazała w fenomenalny sposób, emocje które zna z własnego doświadczenia. Jej mąż pracował wiele lat w armii.

Reasumując, historia nietuzinkowa, przepełniona realistycznymi emocjami. Trzymająca w napięciu, które jest budowane od pierwszego rozdziału. Tutaj nie ma miejsca na nudę, książkę czyta się szybko, z wielkim zaciekawieniem.