Gdy gwiazdy ciemnieją recenzja

"(...) żałuję, że gumowym czerwonym przyciskiem pilota nie można wyłączyć wszystkiego, w środku i na zewnątrz. Chaosu i rozpaczy, i bezsensownej śmierci."

Anna Hart znana jest ze swojej pracy i pełnego zaangażowania w działania związane z przestępstwami seksualnymi i uprowadzeniami dzieci. W momencie osobistej tragedii wraca w rodzinne strony. Na miejscu nie zaznaje jednak ukojenia. Kobieta podejmuje kolejne śledztwo związane z zaginięciem nastolatki. W toku postępowania odzywa się bolesna przeszłość Anny.

Autorka buduje klimat na domysłach i przypuszczeniach. Od początku podrzuca koraliki, które czytelnik musi sukcesywnie nawlekać na nitkę by powstał naszyjnik złożony z prawdy. Nic nie jest od razu podane na tacy. Bardzo cenię taki zabieg. Lubię wraz z bohaterami odkrywać kolejne sekrety, istotne szczegóły i przede wszystkim to co siedzi w ich głowach.

Aktualne śledztwo miesza się ze wspomnieniami głównej bohaterki. Jest swego rodzaju powrotem do przeszłości. Kobieta zdaje się utożsamiać z zaginioną, rozumieć ją. Przejawia dużą emocjonalność, a jednocześnie zdeterminowanie w działaniu. Za wszelką cenę dąży do pozytywnego finału śledztwa.

Niestety mam z tą książką mały problem. Jestem lekko rozczarowana rozwinięciem. Pierwsze kilkadziesiąt stron wprowadziło tajemniczy klimat, nakierowany na zagadkę kryminalną, ale także na tłumione przez bohaterkę emocje. Byłam mocno zaintrygowana i z dużą dozą uważności śledziłam kolejne wydarzenia. Niestety w pewnym momencie zwyczajnie poczułam znużenie. Mam wrażenie jakby część tej historii mi uleciała, nie była na tyle istotna aby zakotwiczyć się w niej na dłużej. Mimo bardzo ciekawego wątku przewodniego coś nie do końca zagrało. Wydaje mi się, że po prostu fabuła jest zbyt przeciągnięta. Autorka starała się tak szeroko i szczegółowo wniknąć w temat, że zagubiły się pozostałe składowe tej powieści, przez co dużo straciła ona na dynamice. Z pewnością wielu taka konstrukcja przypadnie do gustu jednak ja jej nie kupuję.

Na szczęście, po tym dość długim rozbiegu, mniej więcej w 2/3 książki akcja znów nabrała tempa. W końcu poszczególne klocki zaczęły wpadać na właściwe miejsce. Na jaw wychodziły kolejnej fakty, zarówno z obecnego śledztwa, jak i z przeszłości bohaterów. Zakończenie mogę ocenić już bardzo wysoko. Rozwiewa wszelkie wątpliwości i wieńczy powieść, która w ogólnym rozrachunku przeraża swoją autentycznością.

Jak Autorka sama wspomina, pisząc tę powieść zawarła w niej własne bolesne doświadczenia, a także wzorowała się na innych prawdziwych wydarzeniach. Takie połączenie fikcji oraz faktu dało bardzo emocjonalny obraz ludzkich traum i cierpienia.

"Gdy gwiazdy ciemnieją" to dobry thriller, ale jednocześnie dość trudny w odbiorze.