Pacjent recenzja

„Pacjent” – Jasper DeWitt

Na oddziale szpitala psychiatrycznego przebywają osoby z różnymi problemami. Jedni mają urojenia, inni zaś wierzą w „gigantycznego potwora ludojada”, kolejni uważają się za Jezusa (takich osób potrafi być nawet kilka na jednym oddziale). Niektórzy są tam na chwilę z kolei pozostali muszą pozostać w szpitalu do końca swoich dni…

Taką osobą jest Joe. Dorosły już mężczyzna, który trafił do zakładu w wieku sześciu lat. Do tej pory nie wiadomo co mu tak naprawdę jest. Każda osoba, z którą ma kontakt później to odchorowuje. Przenika wszystkich swoją tajemniczością, mrozi krew w żyłach i zmusza do konkretnych myśli, zachowań. Wisi nad nim widmo śmierci…

Jego przypadkiem zaczyna interesować się młody lekarz. Wszyscy odradzają Parkerowi kontakty z pacjentem jednakże on nie daje za wygraną. Niestety nikt nie spodziewa się jak tragiczne w skutkach mogą być podjęte przez niego decyzje…

Sposób narracji, język, forma sprawiają, że momentami fikcja miesza się z rzeczywistością i nie wiadomo co jest prawdą, a co nie. Specjalistyczne słownictwo (choć zrozumiałe dla laika) sprawia, że można się poczuć jak w prawdziwym szpitalu. Samo miejsce wydarzeń jakim jest kolokwialnie mówiąc psychiatryk może powodować dreszcze na skórze, nie mówiąc już o naprawdę szczegółowych opisach. Autor naprawdę się nie hamował, puścił wodzę fantazji w najbardziej odległe zakamarki swojej wyobraźni.

Jeżeli miałabym się do czegoś przyczepić to na tak małą ilość stron, niestety wstęp był troszkę przydługi. W momencie gdy główny bohater zaczął opiekować się pacjentem cała akcja nabrała tempa. Niektóre wątki również mogły zostać bardziej rozwinięte.

Podsumowując jeżeli szukasz świetnie napisanego thrillera psychologiczno - kryminalno – medycznego to ta pozycja jest „skrojona dla Ciebie”. Ciekawe, działające na wyobraźnię opisy, bardzo dobrze poprowadzona fabuła, dreszczyk emocji oraz niepewność i ciekawość czy to jest prawda czy jedynie wymysł (kto czytał ten wie). Chciałam napisać, że jest to książka „na tak zwany raz”, ale nie radziłabym jej przeczytać wciągu jednego popołudnia. Warto ją sobie rozłożyć na dłuższy czas i przetrawić.

Książka reklamuje się następującymi słowami: „Gdyby Stephen King napisał moją historię, wyszła by mu ta książka.” – Szczerze mówiąc czytałam jedynie jedną jego powieść i oglądałam dwie adaptacje filmowe kolejnych. Nie czuję się zbyt kompetentna do negowania powyższych słów, choć mam wrażenie, że są nieco naciągnięte. Języka jakim posługuje się S. King, sposobu pisania nie da się podrobić…

Książkę otrzymałam z klubu recenzenta serwisu nakanapie.pl

Bardzo dziękuję za możliwość jej lektury :)