Gałąź Ducha Gór recenzja

Od czasu do czasu lubię sięgnąć po coś dla młodych lub nawet bardzo młodych czytelników. Można to nazwać postępującym zdziecinnieniem. Wolę określać to jako formę dbania o dziecko we mnie.

"Gałąź Ducha Gór" to zbiór historii o rządzonej przez zwierzęta Dolinie, tajemniczej krainie w Karkonoszach. Wszystkie opowieści ze zbioru łączą bohaterowie, między innymi jeż Jerzy, ryś Ryszard i dzik Edward, oraz Dziura w Moście, Luka w pościeli i Błąd. Opowiadania są cudownie surrealistycznie, nie nazbyt moralizatorskie, zabawne i iskrzące się humorem.
Jest w "Gałęzi Ducha Gór" nie tylko zachęta do bawienia się w filozofię, do stawiania absurdalnych pytań i udzielania ważkich odpowiedzi, jest także pełna humanistycznego ciepła opowieść o współczesnym świecie, ukryta w scenografiach baśni.
Jest namysł nad ekologią i wszeobecną potrzebą niszczenia tego, co piękne; nad emigracją i szukaniem swojego miejsca; jest zastanawianie się nad tym, co sprawia, że jestem istotą inteligenta, są delikatne żarty z biurokracji i z szalonych naukowców. Jest pochwała życia, jako takiego. Coś... jakby słońce wyglądające z każdej stronnicy. Nawet dorosłym (lub zwłaszcza im) poprawia humor.

Jerzy, Ryszard, Edek i ich przyjaciele zmagają się z kontrolami, z nieznośnymi sąsiadami, ze sporami o bzdury oraz o "imponderabilia". Czasem na siebie wrzeszczą, czasem się irytują, ale jedno co łączy wszystko i wszystkich to świadomość tego, że zwierzęta są różne i jako takie muszą szukać sposobów na wzajemne zrozumienie i koegzystencję.

Podoba mi się humor w książce Jaskólskiego. Jedno z bohaterów, Luka w Pościeli, spiera się z Dziurą w Moście. Obie są pewnym brakiem. Pochodzenia nazwy tej drugiej nie muszę tłumaczyć, a ta pierwsza powstaje między prześcieradłem a kołdrą, nawet kiedy człowiek się dobrze opatuli. To taka... przerwa w rzeczywistości, przez którą mogą wejść strachy. Ale nie tylko one. Posłuchajcie:

Jako człowieka o nieprzesadnych talentach plastycznych uwiodły mnie ilustracje do książki. Są we wpisie, nie mogłam sobie podarować i nie umieścić przynajmniej dwóch. Powiem tak: sama bym lepiej tego nie zilustrowała! Obrazki pasują do tej mądrej i bezpretensjonalnej książki.
Mój ezgemplarz powędruje do mojego bratanka.
Jeśli szukacie pomysłu na prezent - pomyślcie o tej książce, o "Gałęzi Ducha Gór" Konrada Jaskólskiego.

A - muszę, muszę, muszę to dodać. Książka ma jedną wadę. Okładka! Jest w klimacie ilustracji, ale nie "sprzedaje" książki. A ta książka zasługuje na to, żeby ją zauważyć, żeby po nią rękę wyciągnąć i czytać.

Zapraszam na www.veryurbanfantasy.pl