Fuga. Powieść Polifoniczna recenzja

"Fuga. Powieść polifoniczna" to powieść science fiction.

Ludzie znudzeni tradycyjnymi grami wymyślili sobie rywalizację na powierzchni obcej planety, Pifiny. Igrzyska rozgrywają się w czasie kwitnienia bawilców, których zapach wywołuje halucynacje. W konkursie biorą udział: Najemnik, Księżniczka, Mnich, Korpokobieta. Historię poznajemy z różnych punktów widzenia.

Zawodnicy muszą stawić czoła swoim największym lękom. Rywalizacja jest obszernie komentowana w mediach społecznościowych. To coś jak "Igrzyska śmierci" przyszłości. Publiczność ma dostęp do bluenetu poprzez opaski holograficzne, jednak nie służą one tylko do zabawy. Bluenet działa na zasadzie algorytmów, dzięki informacjom zbieranym przez to urządzenie ministerstwo ma dostęp do wszystkich danych na temat każdego mieszkańca planety. Może ich użyć w dowolny sposób, do kontrolowania ludności lub zwiększenia sprzedaży.

Ludzie poprzez opaski widzą tylko szczęśliwy świat. Nie znają rzeczywistości, bo technologia do tego stopnia uzależniła ich od siebie, że wielu nigdy nie zdejmuje urządzenia.

Finian Mikcerion poznaje prawdę, lecz kiedy dzieli się swoimi odkryciami z publicznością, zyskuje tylko więcej lajków. Nikt tak naprawdę nie wsłuchuje się w jego słowa. Każdy pragnie tylko igrzysk. W tej rzeczywistości to naprawdę opium dla mas. Oni żyją tym co rozgrywa się na ekranie, dzięki temu mogą zapomnieć o swojej żałosnej egzystencji a nawet mimo to ministerstwo odnotowuje co roku 22% samobójstw.

Pierwszoosobowa narracja i rewelacyjna rola lektorki, Zuzy Saporznikow, sprawia, że nagranie się chłonie od pierwszego zdania. Słuchowisko zrobiło na mnie wielkie wrażenie, choć żałuję, że nie zostało odegrane przez kilku lektorów.

Fuga ma też inne znaczenie: ucieczka. Tak publiczność ucieka przed rzeczywistością w magiczny świat bluenetu i tak ucieka Finian Mikcerion, którego umysł wzbrania się przed przyznaniem do tego, co się stało.

On sam długo nie wie kim jest. Tworzy swoją tożsamość od początku.

Powieść na wiele głosów odkrywa nasze największe wady i słabości. Pomimo, iż jest to science fiction, dotyka problemów aktualnych w każdym pokoleniu. Już w tej chwili technologia ma na nas tak wielki wpływ, że ciężko by było żyć bez niej, i sądzę, że ta tendencja będzie się nasilać.

Świat przedstawiony przez Magdalenę Annę Sakowską był dla mnie bardzo przekonujący. To może być nasza przyszłość.