Frida Kahlo i kolory życia recenzja

„Frida Kahlo i kolory życia” to pierwsza książka z cyklu #wyjątkowekobiety i jest to wybór niezwykle trafiony, bo któż z nas nie kojarzy choćby jej zrośniętych szerokich brwi, czy oryginalnych autoportretów. Dzięki #carolinebernard poznajemy ją dużo głębiej. Autorka stworzyła własną interpretację życia artystki, powieść biograficzną o kobiecie kontrowersyjnej, budzącej zachwyt i zainteresowanie, chadzającej własnymi ścieżkami. Kobiecie, której życie wypełnione było feerią barw, zarówno tych ciepłych i radosnych, jak i szarych, mrocznych, przepełnionych cierpieniem.

Bo los Fridy nie oszczędza. Skutki przebytego w dzieciństwie polio bezpowrotnie naznaczają jej ciało. Również poważny wypadek, któremu ulega, odbiera jej młodzieńcze marzenia, naznaczając całe życie bólem i cierpieniem. Jej okaleczone ciało nie zawsze nadąża za rozpierającą ją energią do czerpania z życia garściami, za hartem jej ducha. Początkowo malowanie jest jedynie lekarstwem na smutki w czasie, gdy pozostaje przykuta do łóżka, ale wkrótce staje się sensem jej życia.

"Życie jest zbyt piękne, zbyt kolorowe, by je po prostu znosić"

Miłość do Diego Rivery, dwukrotnie od niej starszego artysty, przynosi jej szczęście, ale i mnóstwo bólu. Mężczyzna dominuje nad nią nie tylko potężną posturą, ale i charakterem, stawiając ją w swoim cieniu. To toksyczne uczucie nie pozwala jej odejść, ale zmusza do największych wyrzeczeń i akceptacji cierpienia powodowanego przez jego zdrady. Czas i pogodzenie z tym, czego zmienić nie może sprawiają, że i Frida daje sobie pozwolenie na burzliwe romanse, na malowanie i promocję własnej sztuki.

Zachwyciła mnie jej odwaga w kreowaniu własnego wizerunku. Lubiła prowokować nie tylko zachowaniem, ale i strojem. Była niczym barwny ptak, który wabi jaskrawymi kolorami, błyskiem naszyjników i podzwanianiem dzwoneczków przy butach. Spędziłam sporo czasu przeglądając jej zdjęcia.

To piękna opowieść o miłości do sztuki, mężczyzny i życia. Miłości trudnej i pełnej kompromisów, prowadzającej do szaleństwa. Z powieści wyłania się jednak przede wszystkim obraz kobiety niezłomnej, choć czasami upadającej pod bezmiarem bólu fizycznego i psychicznego jaki zgotował jej los.