Okrutny książę recenzja

Autorka pisze poprawnie, ale czasami krótkie zdania z informacjami mnie odpychały, czytało się to po prostu mało płynnie, ale mam podobny problem, kiedy sama coś piszę. Konstrukcja przypominała mi moją własną, z którą staram się walczyć, dlatego nie będę na to jakoś bardzo narzekać.

Tło fabularne jest bardzo fajne, ciekawy zamysł na świat, pierwszy rozdział mnie bardzo zaintrygował, co jest dużym plusem. Kreacja postaci dość biedna, ale nie było źle, bo byłam w stanie kilku polubić, kilku wpisać na listę wrogów, więc tu też tragedii nie ma, małe niedociągnięcia i tyle.

Jednak pojawił się problem, który bardzo działał mi na nerwach. Był to brak logiki, wyjaśnień, argumentów, autorka nie trudziła się by cokolwiek wyjaśnić. Wszystko miało być tak jak ona chce i tyle, kij z tym, że fabuła sobie przeczy, kij z tym, że to kompletnie nie ma sensu. Nieraz spotkałam się z takimi zabiegami, w sensie irracjonalność działań bohaterów, ale wówczas autorzy przedstawiali czy to wcześniej, czy dalej powody i wyjaśnienia, które sugerują, że ta irracjonalność nie jest znowu taka pewna. Bardzo mi tego brakowało, bo to nie ja powinnam sobie dopowiadać historię, to zadanie autorki, ja wiem, że czasem trudno przedstawić jakoś swój pomysł, ale... no, główkujemy wtedy by było wiarygodnie.

Kolejny zarzut ode mnie, to oczywistość działań, plot twisty to powinno być coś wow, tutaj na każdy plot twist autorka nas naprowadza przez kilka poprzednich rozdziałów, co prowadzi do braku jakiegokolwiek szokującego efektu, historia robi się przez to dość statyczna, brak jej dynamiki, a nie powinno, bo dużo się dzieje.

Kolejny zarzut - schematyczność. Znów kłania się problem odpowiedniego poprowadzenia fabuły, jeżeli autorka dobrze by to rozegrała, to ja nawet bym przyklasnęła oczywistym wątkom, ale w momencie kiedy coś jest prowadzone fatalnie, to nie da się znaleźć żadnego usprawiedliwienia na schemat. Kwestia dwóch męskich bohaterów, to jest śmiech na sali, dobry bohater jednak jest zły, znienawidzony książę jednak jest super. Przejadło mi się to po prostu.

Poza tymi 3 głównymi zarzutami, to czytało mi się naprawdę dobrze, dlatego sięgnę po kolejny tom z nadzieją, że autorka nauczyła się czegoś na swoich błędach i lepiej poprowadzi fabułę w dalszych częściach, bo Okrutny książę też ma swoje dobre momenty, do połowy właściwie zarzutów nie miałam... chyba, przy historii z Lokim zaczynają się błędy i wtedy już trochę się irytowałam, tak to historia z Dainem była ciekawa, jedyny udany plot twist. No i właściwie to nasz tytułowy książę jest całkiem fajną postacią i liczę, że jego wątek będzie bardzo dobrze rozwinięty dalej. Potrafił mnie rozbawić, a to duży plus.

Ostatecznie daję 4/10. Za dużo jednak nieścisłości tutaj jest bym mogła dać 6 gwiazdek.