Faust recenzja

Postać niemieckiego naukowca jest figurą kulturową, po którą sięgali liczni twórcy, aby ukazać przypisywane mu atrybuty i cechy, osadzając ją w najróżniejszych realiach, z uwagi na uniwersalność i ponadczasowość pewnych wzorców zachowań.
Dramat Goethego przedstawia postać mężczyzny, który poświęcił swe życie nauce i alchemii. Zaprzedał duszę diabłu oczekując w zamian powrotu młodości i zagubionego w czasie piękna i sensu życia. Władca piekieł spełnia jego życzenie, jednak tytułowy Faust staje się ofiarą własnych marzeń, bliższa stała mu się rzeczywistość miniona, nieobecna niż jego własne życie, które toczy się naprawdę.

Postać Fausta jest dynamiczna, przemiana dokonuje się w nim u schyłku jego życia Dopiero wtedy zrozumie jak smakować życie i co czyni je szczęśliwym. Od zawsze poszukiwał wiedzy niedościgłej i pragnął jej, był wybitnym naukowcem, znał odpowiedź na każde nurtujące ludzkość pytania. Jednak nie wystarczyło mu czasu na to, by się tym cieszyć.

Dzieło Goethego stało się ikoną popkultury, jest symbolem oznaczającym tak wiele, że w końcu nie wiadomo co oznaczającym. Tym znakiem stał się motyw czy figura.Książka jest nieco rozmydlona przez recepcję, sprowadzona do roli ikony,w której znaczenie nie trzeba się zagłębiać, bo ona rozumie się sama przez się.

Tsumetai