Na granicy mroku recenzja

Alena jest radosną nastolatką, w jej rodzinnych Roztokach wszyscy ją kochają... do nocy, kiedy w skutek dziwnego zdarzenia mieszkańcy miasta postanawiają pozbawić ją życia. Rodzice wraz z córką uciekają łodzią, jednak tylko jej dane będzie przeżyć tę podróż. Alena wylądowała w Pradze, gdzie za dnia po ulicach chodzą ludzie obojętni na krzywdy innych, a w nocy z ukrycia wypełzają potwory. Gdyby nie pomoc tajemniczego chłopaka, Alena długo by nie przeżyła na ulicach nieprzychylnego miasta. Jurij uczy dziewczynę życia ulicy i, dopóki po kolejnym dziwnym wypadku Aleny nie odstawia jej do klasztoru magów, są naprawdę szczęśliwi. To magowie odkrywają kim naprawdę jest tajemnicza dziewczyna i jak wielka moc drzemie w jej drobnym ciele. Sami od lat są izolowani od społeczeństwa i darzeni nieufnością, Alena może pomóc im zmienić ten stan rzeczy, tylko czy zechce? I czy powinna?

Fantastyczny świat stworzony przez autora i osadzony w XIX wiecznych Czechach naprawdę mi się spodobał. Pomysł na obdarzenie wielką mocą niepozornej dziewczyny może nie jest nowatorski, ale dobrze napisany nigdy się nie nudzi. Gdybym miała się do czegoś przyczepić to opisy- każdej emocji, uśmiechu, rumieńca, przemyśleń. W moim odczuciu było tego za dużo i akcja się rozmyła. Jednak miejmy na uwadze, że to debiut literacki, więc można przymknąć oko. Za to największy plus powieść dostaje ode mnie za potwory nękające Pragę! Stwór o błoniastych skrzydłach, ludzkiej twarzy, dziobie i baranich rogach, blade stworzenie o długich dziwnie powykrzywianych kończynach i inne potworności nawiedzają ulice miasta po zmroku. Widać tu potencjał autora, opisy stworów bardzo działają na wyobraźnię i ubolewam, że nie było ich więcej. Po cichu liczę, że druga część powieści będzie właśnie o tych potworach, może dobra Alena je oswoi i wtedy dowiemy się o nich czegoś więcej? Bo liczę, że druga część się pojawi...

Podsumowując myślę, że "Na granicy mroku" jest dobrą pozycją dla osób lubiących fantastykę z rozbudowanym tłem obyczajowym, lubiących obserwować jak rodzą się i rozwijają emocje. Mi trochę brakuje w niej tego mroku, ale i tak dobrze ją oceniam.