Eutymia recenzja

Często macie tak, że czytacie serię nie od początku? Kiedy dostałam do recenzji ,,Eutymię" nie miałam pojęcia, że to drugi tom. W zasadzie nie przeszkadzał mi ten fakt, bo wszystko rozumiałam, ale miałam wrażenie, że pewne rzeczy mi umykały. I tu pewnie kłania się znajomość pierwszego tomu. Nadrobię go na spokojnie.

Przenosimy się w malownicze Pieniny. Wysoko w górach znaleziono martwego mężczyznę, który zginął w wyniku upadku z wysokości. Oczywiście to czy wypadł sam czy też ktoś mu w tym pomógł, musi rozstrzygnąć komisarz Malejko ze swoją partnerką, młodszą aspirant Majką Michalik. Podczas oględzin miejsca zbrodni, komisarz dostaje anonimowe wiadomości na telefon, które dostarczają mu dodatkowym niewiadomych. Sprawa jeszcze bardziej komplikuje się, gdy w ruinach Zamku Pienińskiego, zostaje odnalezione ciało młodej kobiety.

Sprawa tak naprawdę stoi w miejscu. Nie ma żadnych dowodów,ani podejrzanych. Jednak coś udało się znaleźć Malejce, ale te tropy prowadzą tylko w jednym kierunku. W kierunku legendarnego skarbu Inków. Dodatkowo Komisarz ma nieodparte wrażenie, że przeszłość go dogoniła i upomniała się o niego.

Kim jest morderca? Czy Malejko i Majka zdołają uchwycić zabójcę?

To była naprawdę świetna książka. Akcja rozpoczyna się od początku i nie zwalnia, tylko przyspiesza, by w końcówce rzucić bombą. Działo się tu bardzo dużo. Była zbrodnia, morderstwo, nawiązanie do historii Inków i do tego ta przepiękna przyroda. Żeby było ciekawiej, autor wplątał w fabułę elementy fantastyki. To wszystko sprawiało, że chciało się to czytać.

Komisarz Malejko to doświadczony policjant, który próbując żyć, walczy ze swoimi demonami. Żyje jak we własnym, prywatnym świecie, do którego dopuścił jedynie Majkę. Młodą dziewczynę, której zależy na komisarzu jak na ojcu. Mimo że, to co Majka widzi jest bardzo niepokojące, to jednak ze wszystkich sił stara się uwierzyć Malejce. Kiedy to w końcu zrobi, ale tak naprawdę, nastąpi nieoczekiwany zwrot zdarzeń i koniec książki. I tu się wkurzyłam!!! Kto tak kończy książki!!! Teraz będę musiała czekać do kolejnego tomu, żeby dowiedzieć się co stało się z Majką i komisarzem!!!

Muszę tutaj wspomnieć o opisach przyrody. Jestem zachwycona Pieninami. Uwielbiam te góry i Szczawnicę. Tak cudownie czytać o miejscach, które znam i widziałam na własne oczy. Do tego opisy przyrody były naprawdę świetne, sprawiały, że byłam tam i widziałam to wszystko oczami autora.

To było moje pierwsze spotkanie z autorem. Uważam je za całkiem udane. Oczywiście muszę nadrobić ,,Diablaka", bo mimo że brak wiedzy na jego temat nie przeszkadzał mi w czytaniu, to lepiej poznać go, żeby mieć pełen obraz ,,Eutymii". Zatem polecam Wam tą historię, nie będziecie żałować!!!

Dziękuję za egzemplarz do recenzji.

Polecam