Emigrantka z torebką Louisa Vuittona recenzja

Mówi się, że „wszędzie dobrze ale w domu najlepiej. Ta maksyma na pewno w 100% sprawdziła się w przypadku debiutującej autorki Anny Sławińskiej, która opisała swoje przeżycia na emigracji w książce zatytułowanej „Emigrantka z torebką Louisa Vuittona”. Na niewielu bo ponad dwustu stronach opisuje to, jak bardzo chciała zamieszkać w Paryżu. Opisuję to, jak o nim śniła i marzyła a praca w nim po ukończonych studiach, miała w dwójnasób spełnić jej młodzieńcze marzenia, gdyż oprócz tego, że miała stać się Paryżanką, to jeszcze mieszkając w Mieście Świateł miała zarobić na inne marzenie. Czyż to nie wspaniałe? No właśnie, jak ta „wspaniałość” wyglądała?

Cóż najczęściej robią Polki za granicą zapytacie? Ja to wiem, z autopsji, one sprzątają.

Pani Annie udało się zdobyć dobrze płatną posadę gosposi u rosyjskiej rodziny. Mąż, senator przyjeżdżający do Paryża dwa razy do roku. Pani domu pilnująca ich syna aby się uczył a nie imprezował. A czy się uczył? No cóż… I szofer będący pośrednikiem pomiędzy nią a rodziną. I tutaj sprawdzi się kolejna maksyma „ Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma”, ponieważ mimo całkiem fajnej pensji i z pozory fajnej rodziny to ta pensja na dłuższą metę nie wynagradzała nieprzyjemności związanych z pozoru miłym traktowaniem. Bywało, że z zapowiedzianych dwumiesięcznych płatnych wakacji, które miała spędzić w Polsce z rodziną skracały się do tygodnia. Te i inne przykłady, które autorka może mnożyć były minusami. No a czy plusy rekompensują minusy? Na pewno osoby znajdujące się w podobnej sytuacji same muszą odpowiedzieć sobie na to pytanie. Pani Anna była zdeterminowana i z uporem zaciskała zęby aby zdobyć swoją „gwiazdkę z nieba”. I wiecie co? Podziwiam ją za to niezmiernie! Bo także kiedyś byłam na jej miejscu.

W książce oprócz opisu jakże ciężkiego zajęcia, znajdują się opisy zamachów terrorystycznych dokonanych w 2015 roku. Pani Anna zrobiła to tak obrazowo, jakby każdego z nich była świadkiem, co pozwala wczuć się w grozę owych dni i tego co przeżyła. Bo swój stan emocjonalny i rozwój duchowy oraz postrzeganie samej siebie również znajdziemy w tej pozycji.

Po zapoznaniu się z całością mogę polecić książkę wszystkim tym którzy pragną sobie przypomnieć o tym jak trudne czasami bywa życie na obczyźnie oraz wszystkim tym, którzy sądzili, że ten sąsiad, który „dorobił się” na obczyźnie to miał pracę lekką, łatwą i przyjemną. Wszystkim, którzy pragną wyemigrować na pewno w minimalnym stopniu ta pozycja przybliży im trudy bycia obcokrajowcem.


Książka otrzymana z Klubu Recenzenta seriwsu nakanapie.pl