Opowieści z miasta wdów i kroniki z ziemi mężczyzn recenzja

Rzadko sięgam po pisarzy kolumbijskich, ale od czasu do czasu, dla odmiany, lubię zabrać się za literaturę iberoamerykańską. Właśnie dlatego zaciekawił mnie James Canon i jego debiutancka książka „Opowieści z miasta wdów i kroniki z ziemi mężczyzn”. Przede wszystkim zaintrygował mnie opis z okładki i wplecenie w całość realizmu magicznego. Gdy tylko nadarzyła się okazja, zabrałam się za czytanie...

Kilka słów o treści... Przenosimy się do Mariquity, małego miasteczka w kolumbijskich górach, gdzie będzie rozgrywać się akcja. To właśnie tu wkracza oddział partyzantów, którzy siła próbują powiększyć swoje szeregi lokalną społecznością. Oczywiście biorą tylko mężczyzn, ukrócając wszelki bunt morderstwami. Po chwili w wioseczce zostają tylko kobiety, ksiądz i chłopczyk przebrany za dziewczynkę. Dla wszystkich zaczyna się trudny okres. Bez męskiego wsparcia miasteczko zaczyna tracić swój dawny blask, coraz trudniej związać koniec z końcem, więc głód i bieda zagląda w oczy każdemu. W końcu Rosalba, wdowa po zamordowanym przez partyzantów policjancie, postanawia działać. Obejmuje stanowisko naczelniczki i ma zamiar przywrócić dawną świetność tej miejscowości. Głowę ma pełną ideałów i wręcz utopijnych wizji. Jak będzie je realizować i do czego to doprowadzi? Nic nie zdradzę;).

Debiut i to udany! Lubię egzotykę, oryginalną fabułę, szczyptę realizmu magicznego i wplecenie różnorodnych wątków, co akurat miało miejsce w powyższej książce. Autor zgrabnie przeplata różne kwestie, w tym sprawy polityczne, filozoficzne, religijne, nadprzyrodzone i psychologiczne tworząc zaskakująco ciekawą opowieść. Pomysł na książkę jest nietuzinkowy a wykonanie moim zadaniem całkiem dobre. Dużym plusem są tu sylwetki poszczególnych bohaterów, którzy są barwni, malowniczo i niecodziennie przedstawieni oraz mają wiele do zaoferowanie czytelnikowi. Akcja płynie swoim tempem, klimat jest senny, ale poprzerywany bardziej dynamicznymi wstawkami. Opisy z pewnością pobudzą Waszą wyobraźnię do działania a delikatny humor przyprawi o uśmiech na twarzy. Język jest żywy, plastyczny a całość pochłania się z niemałą lekkością.

„Opowieści z miasta wdów i kroniki z ziemi mężczyzn” to książka dla miłośników nietuzinkowych pozycji, podczas lektury której będziemy śmiać się i płakać, dziwić i wzruszać. Polecam, zwłaszcza jeżeli macie ochoty na nieco magii. Pozdrawiam!!

Moja ocena: 4,5/6