Egzekutor recenzja

Pokręcony, szorstki romans mafijny, pełen gwałtownych emocji, hipnotyzujących napięć, intensywnych postaci. Wszystko to można było powiedzieć o pierwszych trzech tomach serii, ale w "Egzekutorze" niewiele z tego zostało.
Autorka umiejętnie przedstawiała splamiony krwią świat bezwzględnej mafii, gdzie władza, korupcja, manipulacje są codziennością, a równolegle mieszają się z pełną napięcia historią Lisy i Jamesa. Tym razem dominowały drastyczne, krwawe sceny bardziej przypominające powieść sensacyjną.

Na czwarty tom serii czekałam z niecierpliwością, gdyż miał opowiadać o losach bohatera, który pojawiał się drugoplanowo we wcześniejszych częściach i był najbardziej intrygujący ze wszystkich postaci. Początek zapowiadał się obiecująco, lecz potem zrobił się z tego krwawy harlequin... Tani, płytki, z bezbarwnymi bohaterami.
"Nie­ste­ty sza­chy sta­no­wi­ły wpew­nym sen­sie od­zwier­cie­dle­nie życia. Ci naj­po­tęż­niej­si są po­tęż­ni tylko dla­te­go, że stoi przed nimi cała armia ludzi go­to­wych na po­świę­ce­nia. Król to atra­pa, król to ma­rio­net­ka, król to złu­dze­nie.
Król po­wi­nien wyjść przed pion­ki, po­wtó­rzył wmy­ślach. Król po­wi­nien za­sko­czyć. "
No i zaskoczył, ale mnie negatywnie.
Stella to egoistka. Jej chęci były górnolotne, ale czyny przyziemne. Alex Parisi z bezdusznego egzekutora stał się księciem ratującym damę z opresji, ale w jego heroizm trudno uwierzyć. Może autorce chodziło o przesłanie, że miłość pokona wszelkie przeciwności, ale dla mnie ta relacja była sztuczna.

Sam Alex, jak i pojawiający się w tej części James zostali mentalnie wykastrowani. Słodcy... Jednak Parisi był synem bossane­apo­li­tań­skiego kla­nu Ca­mor­ry, który prał brudne pieniądze pochodzące z nielegalnego hazardu, był egzekutorem na usługach włoskiej mafii i rosyjskiej bratwy, więc określenie "słodki" zdecydowanie nie powinno do niego pasować.

Po podzieleniu się przemyśleniami z koleżanką (dziękuję, Aga) stwierdziła, że "Egzekutor" był czarnym koniem. Był. I może właśnie dlatego moje oczekiwania przerosły rzeczywistość i stąd rozczarowanie.
Po wylaniu z siebie tych wszystkich gorzkich żali muszę zaznaczyć, że powieść nie była taka zła. Jest spisana lekkim stylem, z dobrą dynamiką, a kreacja Amandy, córki Stelli, rewelacyjna. Gdybym nie czytała wcześniejszych książek autorki pewnie mój indywidualny odbiór byłby lepszy. "Egzekutor" jest dobrze napisanym romansem mafijnym i niczym więcej, niczym wyróżniającym się. Sztampa. Tym razem autorka nie wplotła w fabułę nowinek ze świata, cudownych opisów przedstawiających malowniczy krajobraz ukazany oczami bohaterów. Szkoda.
Mam nadzieję, że to tylko chwilowa niedyspozycja pisarki, a nie pomysł na jedną historię.