Trzy siostry. Cisza recenzja

,,Cisza" to ostatni tom trylogii ,,Trzy siostry" o skomplikowanych losach rodziny Sowy, która przez długie lata prezentowała światu idealny, ale zakłamany wizerunek. Za zamkniętymi drzwiami, zdała od reflektorów fleszy rozgrywał się dramat dzieci, które z pozoru miały wszystko. Poza miłością i poczuciem bezpieczeństwa.

Książka ,,Cisza" to zdecydowanie najlepsza część tej serii. Skupia się przede wszystkim na członkach rodzinny Sowa. Czytelnika w końcu dowiaduje się, co dokładnie stało się cztery lata temu i dlaczego dziewczyny musiały uciekać. Nie mogło oczywiście zabraknąć historii Królowej Ekranów, którą łączy losy wszystkich bohaterów i skrywa jeszcze trochę szokujących tajemnic.

Na przestrzeni trzech tomów Daniela i Dorota dużo nauczyły się same o sobie. Przeszły niełatwą drogę, która skłoniła je do refleksji nad własnymi wyborami. Niestety nie można tego powiedzieć o najmłodszej z nich. Przez wydarzenia, których doświadczyła w dzieciństwie Dominika, siostry trzymały ją pod kloszem. Próbowały chronić ją przed wszystkimi zagrożeniami oraz trudami dorastania. Jednak na tle innych bohaterów, kreacja tej postaci wydaje się papierowa, a sam wątek najmniej angażujący. Sara Sowa mogła być najbardziej intrygującą i złożoną osobą, ale odkrycie jej sekretów sprawiło tylko, że wydała się bardziej miałka.

W moim odczuciu istotny wątek utraty pamięci przez jedną z bohaterek nie miał żadnej konkluzji, a był obecny przez kilka tomów. Trochę o nim zapomniano i wyszło tak, jakby miał tylko uczynić kobietę bardziej bezbronną i zinfantylizować fabułę. Szkoda, ponieważ był w tym potencjał na głębsze i bardziej emocjonalne przedstawienie historii wraz z powracającymi wspomnieniami.

Już na etapie czytania opisu trzeciego tomu domyśliłam się, kim może być nowa bohaterka, ale zaskoczyło mnie, w jakim kierunku poszedł jej wątek. W ,,Ciszy" autorka ponownie sięgnęła po motyw choroby. Tym razem w mniej szczegółowy, ale bardziej przerysowany sposób, nawet nie określając jej dokładnie, więc trudno nie odnieść wrażenia, że to był tylko chwyt, który miał wywołać emocji i pchnąć fabułę na konkretne tory, ale na mnie nie zadziałał.

Podobnie, jak w poprzednich częściach występują dwa typu narracji. Pierwszoosobowa we wstępach bohaterów, które są monologiem wewnętrznym i trzecioosobowa w dalszych częściach książki. Michalak ukazuję historię z perspektywy kilku postaci.

Kto czytałam inne książki autorki, będzie wiedział czego spodziewać się pod koniec historii trzech sióstr. Zakończenie jest bardzo w stylu Katarzyny Michalak. Mimo tego autorka pozostawiła sobie furtkę do potencjalnych kolejnych rozdziałów historii głównych bohaterek.

Seria ,,Trzy siostry" Katarzyny Michalak to seria pełna emocji. Wątpliwości, ale także determinacji. To idealna trylogia dla osób, które lubią historie rodzinne.