Dżinn recenzja

"Dżinn" należy do grupy najstarszych horrorów Mastertona, co niestety widać w jakości. Jak to się mówi, od czegoś trzeba zacząć. Brytyjczyk postanowił przenieść do współczesności perskie podania i legendy (znajdziemy tu także motyw Legendy o Ali Babie i Czterdziestu Rozbójnikach). Akcja skupia się na tytułowym Dżinie, który tradycyjnie uwięziony został w starożytnym dzbanie oraz o próbach jego uwolnienia.

W tym horrorze spotkamy staruszkę, która jest rozchwiana emocjonalnie, lekarza, profesora, atrakcyjną kobietę o chytrym spojrzeniu i nadzwyczajnych umiejętnościach. Spotkamy także znanego z "Manitou" Harry`ego Erskine.

Z bólem trzeba stwierdzić, że akcja w "Dżinie" kuleje. Posuwa się mozolnie, skupia się na wprowadzaniu nowych postaci, opisach posiadłości, w której przetrzymywany jest dzban z uwięzionym dżinem.

Plusem książki jest to, że Graham potrafi tworzyć sympatyczne postaci, ożywia czytelnika zabawnymi wstawkami, naturalnym humorem. Zbliżając się do finału, w ostatnim rozdziale znajdziemy to, z czego słynie autor: wyobraźnię, która nie ma hamulców, plastyczne opisy makabry oraz seks.

"Dżinn" jest książką dla tych najzagorzalszych fanów pisarza, którzy gotowi są przymknąć oko na niedociągnięcia.