Dziewczyna z Paryża recenzja

Kristy Cambron stworzyła niesamowitą opowieść, w której połączyła wątek obrony Paryża podczas Drugiej Wojny Światowej z wątkiem miłosnym. Obie te kwestie idealnie pokazały codzienne życie w najsłynniejszym mieście świata, walkę ruchu oporu z okupantem oraz przede wszystkim odwagę, z jaką ludzie walczyli o wolność.

Podobało mi się bardzo to, że autorka pokazała przede wszystkim odwagę kobiet, z których uczyniła główne bohaterki.Lilli, Sandrine, Michelle czy Rose Valland pokazały, że siła jest kobietą, że poczucie wolności i miłości do narodu jest sprawą najważniejszą w obliczu zagrożenia owych wartości.

Sam wątek miłości został potraktowany w sposób bardzo wyważony, nienachalny i przede wszystkim z zachowaniem odpowiedniej dawki subtelności. Cenię ogromnie takie właśnie pokazanie siły uczucia. Nie odczułam w żadnym stopniu zażenowania czy znudzenia zbyt dużą dawką miłosnych opisów. W Dziewczynie z Paryża ta kwestia przedstawiona została delikatnie, a jednocześnie na tyle przejrzyście, że od razu było wiadomo, że te miłości są tymi prawdziwymi i najważniejszymi dla bohaterów.

Tak naprawdę to nie tylko uczucie między bohaterami jest tu najważniejsze. Uważam, że akurat ta forma miłości jest wątkiem raczej pobocznym, a tym najważniejszym jest miłość do ojczyzny, poczucia wolności i przynależności narodowej. To piękne, wzniosłe uczucia i niezwykle przyjemnie było mi czytać o tym, w jak solidarny sposób wszyscy współpracowali w imię obrony miasta i kraju.

Sporym zaskoczeniem było dla mnie to, że autorka wplątała w wydarzenia postać Coco Chanel, która dla mnie osobiście jest estetycznym mistrzem w historii mody światowej. Nie jestem za to zupełnie zaskoczona tym, że pojawiła się w książce sugestia, jakoby najsławniejsza projektantka świat, współpracowała z okupantami. Nie jest to pierwszy raz, gdy spotykam się z takim zarzutem. Zresztą udowodnione jest przecież, że nie tylko Coco posunęła się do takiego kroku. Inni znani wówczas projektanci, aby przeżyć i utrzymać modowy biznes, również posunęli się do takiego kroku. Uważam, że nie nam oceniać, w jakim tonie było to zachowanie. Trudne czasy wymagają trudnych decyzji, a jeśli na szali jest życie lub samo przeżycie, to wiele wartości należy zweryfikować.

Książka napisana jest w sposób lekki, czuć dobry warsztat pisarski autorki i dobre pióro tłumacza. Rzadko mi się to zdarza, gdy nie odczuwam irytacji odnośnie któregoś z bohaterów. W tej książce postaci stworzone zostały w sposób przyjemnie zrównoważony. Poznajemy każdego bohatera w takim stopniu, w jakim potrzeba by rozeznać się w opisywanej sytuacji. Nic ponadto. Nie ma niepotrzebnych dygresji, długich opisów, żadnych nudnych wędrówek myślowych, które mogłyby znudzić czy frustrować.

Oceniam tę książkę na 8/10. Jeśli lubicie powieści historyczno-obyczajowe z dobrymi kreacjami bohaterów to tę pozycję z czystym sumieniem Wam polecam.

Dziękuję Wydawnictwu Znak za egzemplarz recenzencki książki.