Dziewczyna z gór. Śniegi recenzja

"Dziewczyna z gór. Śniegi" to drugi tom historii porwanej Nadii. Czy podobał mi się równie mocno jak pierwszy?

Po wydarzeniach z pierwszego tomu Nadia próbuje poukładać swoje życie i odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Ciągły niepokój o ojca zmusza ją jednak do podjęcia drastycznych kroków. Wraz z niespodziewanym towarzyszem wyrusza w niebezpieczną podróż mroźnymi lasami w Bieszczadach, by odnaleźć to, co jest dla niej naprawdę cenne. Nie spodziewa się jeszcze, co ta podróż przyniesie dla niej samej.

Książka przypadnie do gustu przede wszystkim fanom mroźnych, tajemniczych historii i niebezpiecznego klimatu Bieszczad. Autorka raczy nas wieloma przepięknymi opisami górskich krajobrazów i dzikiej przyrody, a osadzenie akcji zimową porą dodaje jej nuty zagrożenia. Jak zawsze w książkach pani Małgorzaty przypadły mi do gustu portrety psychiczne bohaterów. Idealnie zostały oddane nastroje ludzi w mieście, którzy nie są pewni, co sądzić o dziewczynie, która wypowiada się z miłością o swoim porywaczu. Nadal obserwujemy też wędrówkę do zrozumienia swoich błędów mamy Nadii i mam nadzieję, że w trzecim tomie odnajdzie ona wreszcie swoją winę.

Akcja jest snuta powoli, ale to zdecydowanie wychodzi książce na plus. Dzięki temu możemy bardziej wczuć się w historię dziewczyny, zrozumieć ją i dotknąć sedna całej opowieści.

Jedynym mankamentem tego tomu jest dla mnie postać pewnego policjanta, który zaczął wyobrażać sobie główną bohaterkę uprawiającą seks. Nie była to znacząca dla fabuły scena, ale pozostawiła po sobie duży niesmak. Późniejsze relacje tego mężczyzny z Nadią również niekoniecznie mnie przekonały.

Z racji tego, że nie przyćmiło to zupełnie fabuły nie odradzam wam tej książki. Wręcz przeciwnie. Tą serią autorka zachęciła mnie do swojej twórczości i do częstszego sięgania po książki z motywem psychologicznym, w których nic nie jest takie, jakim się wydaje, w których wina i kara podlegają ciągłemu kwestionowaniu, i które dają do myślenia. Z niecierpliwością czekam na ostatni tom "Dziewczyny z gór", bo po zakończeniu tego wiem, że autorka ma jeszcze niejednego asa w rękawie.

Bardzo dziękuję Wydawnictwu Prószyński za egzemplarz książki.